vrijdag 28 januari 2011

Wilma





























Charlie, de werfbaas, heeft nog maar even twee extra pootjes onder de Pinquin gezet. 'Maar ik zou me geen zorgen maken als ik jou was,' voegt hij er nonchalant aan toe. 'We hebben hier al eens 80 knopen wind gehad, en toen zijn er ook geen boten omgevallen.' Nou gelukkig maar dan.

Het regent sinds vanochtend, en we hebben ons teruggetrokken in de warme kajuit want Wilma komt eraan. Wilma is een oude tropische storm die we vanavond en morgen precies recht over krijgen. Aan boord is het momenteel goed toeven. Van de buurvrouw heeft Miek een naaimachine geleend en ze is druk bezig met de gordijntjes voor onze bus.















Die naaimachine, een Singer 319k uit 1965, is onverwoestbaar, sterk en prachtig van ontwerp. Als de Duitsers hierover hadden beschikt in 1944 was het allemaal vast heel anders gelopen. We hebben voor weinig een gigantische spoel garen gekocht en die zetten we met behulp van onze boormachine over op allerlei kleinere klosjes. Dat is eigenlijk best leuk werk. Ondertussen eten we ook nog taco's en regent het steeds harder. Waarschijnlijk trekken we zo maar een pak wijn open.


























De afgelopen week op de kant is snel gegaan. We zien er uit als bodybuilders van al het schuren en krabben, maar de romp is vrijwel kaal. En we hebben de bus omgebouwd tot kampeerbus inclusief isolatiefolie, tapijt en kekke keukenkastjes. Vanmorgen hebben we de romp nog even goed ontvet en dan kan Wilma de boel mooi naspoelen. Onder alle verflagen ziet de Pinquin er nog prima uit. De romp is eigenlijk nog in perfecte conditie. Op een paar beschadigingen na ziet hij er als nieuw uit. Van osmose is geen sprake en nadat we alle oude verf wegschuurden was hij weer zo glad als een spiegel.

Na de regen beginnen we aan het schilderwerk, waarvoor we even professioneel advies hebben ingewonnen. We hebben een grote container naast de boot staan waarin ik kan rommelen als het regent en waar onze troep in staat. Het harde werken bevalt goed. Het is lekker om echt afgepeigerd te zijn van harde arbeid, vooral als het resultaat een nog mooier scheepje is. We hopen dat Wilma een beetje lief voor ons is. Miek roept nu dat we gordijntjes voor de bus moeten gaan passen, maar het regent wel erg hard. Binnenkort dus meer van het gordijntjesfront.

Groet
Ben






7 opmerkingen:

  1. en, hoe is het met wilma? is ze een beetje beleefd?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wilma is meer een storm in een glas water (wel een heleboel water)...
    het enige wat weggewaaid is zijn mijn slippers toen ik even in ons bussie bezig was

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wilma de deur uit!
    Zondag 30 januari om 17.28 uur lokale tijd ging de kwast met de eerst (onderlaag)verf op de kiel. De opbouw is begonnen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ben benieuwd hoe de oude dame er uit ziet na jullie schilderinspanning...
    Gaan jullie het teak-dek ook nog aanpakken ?
    succes, groet Bart H uit Zeist..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hey Ben en Miek,

    Goed om te lezen dat jullie klusactiviteiten goede vruchten afwerpen. Fijn dat blijkbaar de preekstoel dit keer mag blijven zitten ;-) En heel mooi dat er geen onheilspellende zaken naar boven zijn gekomen bij het schuren. Zo heb je wel lol van je harde werk. Busje ziet er trouwens ook veelbelovend uit! Gaan de fietsen daar ook nog op of in?

    Succes en groeten!
    Rutger

    BeantwoordenVerwijderen
  6. He ben en miek,

    Lang heb ik geen berichten achtergelaten op jullie site. Eerst was ik zelf een maand aan het zeilen met weinig inet en toen ik terug kwam was in het nieuwe jaar daar plots een maand van elke week 5 dagen projectwerk met daarbij 2 dagen jachtservice-werk in het weekend. Dan is het even druk.

    Heb net op de ontspannen zondagochtend weer heel veel gelezen en veel reacties in mijn hoofd. Dat zet ik wel allemaal in een mailtje naar jullie, maar in ieder geval wel heel weer heel leuk om alles te lezen. En wat lijkt het daar allemaal mooi vanaf je luie stoel in NL. Een boek zal ook zeker erg leuk worden.

    Wat gaaf zo'n busje inrichten en er dan samen mee op pad gaan in NZ. Ik ben wederom weer erg jaloers.


    Succes met de vele klussen!!
    Ik ga nog even het laatste verhaal lezen.

    Vincent

    BeantwoordenVerwijderen