De witte bus dendert over het zuideiland. We zitten ondertussen in Queenstown en gaan morgen richting Milford sound. Veel te zien hier, en erg mooi allemaal. Bergen, bossen, rivieren, valleien, doodgereden possums, groensteen, quartz, zilverhoudende ertsen, pleisters, blaren, stinksokken, rotsblokken, watervallen en vooral brandhout. NZ is het land van het overvloedige brandhout.
De westkust is ruig en het strand ligt vol hout. Niet zomaar een beetje hout. Nee kubieke meters van het allermooiste geloogde hout. Meegevoerd door alle rivieren die hier in zee lopen en weer op het strand gespuugd. We hebben al ontelbaar veel prachtige bouwwerken gemaakt van al dit monstrueus gevormde, door de zee gladgestreken aanspoelhout. Met Hans bijvoorbeeld in Okarito. Hans is een vriend uit Amsterdam die hier rondrijd en die we toevallig telkens weer tegenkomen en dan meestal met een kampvuur tot gevolg. Okarito, dat is een piepklein gehucht aan het eind van een doodlopende weg in een natuurgebied. 10 huizen en een natuurcamping. Hans hadden we een dag eerder al gespot in Hokatiko waar hij in een motel zat en wij doodleuk bij hem voor de deur zijn gaan kamperen. Terwijl we op zijn veranda bier zaten te drinken hebben we veel lokale vrienden gemaakt.
In Okarito hebben we gebbqt op aanspoelhout en later op de avond hebben we een gigantisch vuur gestookt op het strand. Het hout ging maar niet op! Een rare ervaring. We zijn ook maar gestopt met meer hout op het vuur stapelen voordat de australische kustwacht ons zou spotten.
Nu zijn we net van een berg af en terug in de bewoonde wereld. We hebben een deel van de Routeburn track gelopen. Deels in de regen. Vannacht was het 8 graden in onze bus. Dat hebben we al 2 jaar niet meer meegemaakt, maar het sliep best lekker.
De groeten, al wolkjes blazend,
Ben
Oh ja! Niet vergeten te zeggen: We staan weer in Zeilen met een verhaal. In het maartnummer. Een echtgebeurd 100%-niet verzonnen verhaal. Gegarandeerd echt waar. En je kunt het gewoon zelf lezen. In de Zeilen. Ik zeg het je.
Hout op het strand is
BeantwoordenVerwijderenals kip in de oven
als beleg op je brood
als toefje slagroom op je TOETje
als Rutte na Balkenende
onee, dat laatste klopt niet
maar daarom steek je het ook aan
Aap heeft een vriendje of is het een vriendinnetje??
BeantwoordenVerwijderenLiefs Noortje
Jongens, jongens! Gluur nog wel enigszins regelmatig op jullie blog en wat ziet dat er telkens fijn uit,zeg! Goed te zien dat de reis nog steeds waanzinnig is, jullie zulke mooie dingen zien, mensen ontmoeten en dat er nog steeds met volle teugen genoten wordt! Kan ook haast niet anders...Reisze nog ff met de mooie bus en straks weer fair winds toegewenst op het water!
BeantwoordenVerwijderenGroeten uit Brooklyn,
Ilja
Ik heb begrepen, dat ik eigenlijk alleen op de blogs van Miek mag reageren, maar met al dat brandhout kan ik het toch niet laten....
BeantwoordenVerwijderenWat een feest!! En wat fijn om Aap weer te zien met vrienden notabene :-)
Liefs
uitstekend !
BeantwoordenVerwijderenook leuk linkje van zeilers in de buurt.
grt,
Gerlof
Dit is radio Oranje.
BeantwoordenVerwijderenDe geit heeft gejongd, de videomachine met banden zijn gearriveerd.
ik herhaal: de geit heeft gejongd.
Zou iemand het leuk vinden om die videobanden van de Blauwe Pinquin te komen kijken? Ongecensureerde, volledige versie. Niet geschikt voor al te jeudige kijkers!
BeantwoordenVerwijderenMaar dan zonder erdoorheen te kletsen? Slecht beeld en geluid zoals de BP het vastgelegd heeft. Voor chips en cola zou dan gezorgd worden.
Ik hoor het wel.
Dank voor het aanbod... maar ik besef me nu dat een beetje censuur in sommige gevallen best gezond kan zijn... zolang je maar weet dat er censuur heeft plaatsgevonden.
BeantwoordenVerwijderen