Las Palmas

We waren op Graciosa. Omdat het zo hard waaide durfden we niet van boord en dus hadden we opeens alle tijd om helemaal niets te doen. Toen het wat minder waaide, hebben we het eiland verkend. En ook allerlei dingen in het water laten vallen en kapot gemaakt. Je hebt van die dagen dat het niet helemaal lukt met de dingen. We hebben binnen 24 uur een lierhendel, een digitale waterdichte camera en ons meest succesvolle lokvisje aan de oceaan moeten prijsgeven. Maar daar krijg je dan ook weer veel voor terug. Een prachtige zeiltocht van Graciosa naar Fuerteventura bijvoorbeeld. Daar hebben we in een haventje gelegen, en dat was wel weer eens fijn na 2 weken dobberen. De boot was door al die wind heel vies geworden van een mengsel van zout en vulkaanzand. Bruine drek. En dat zat eerlijk gezegd ook achter mijn oren, met een zoutkorstje. De haven waar we royaal schoon schip hebben gemaakt heet Corralejo. Een erg toeristisch stadje. We kwamen er op woensdag aan en gingen er op donderdag weer weg.

Ik blijf het raar vinden dat sommige toeristen naar stadjes gaan die alleen maar bestaan bij de gratie van toeristen die dat stadje bezoeken. Netto kan iedereen dan volgens mij veel beter thuisblijven. Maar goed, wij hebben het stadje ook bezocht, en dat zou dan dus ook voor ons gelden. Veel mensen hier lopen met een aanstekelijk soort desinteresse rond op de plaats van hun vakantiebestemming. Alsof ze nog twijfelen over hun vakantiebestemming, maar toch vast gegaan zijn.

Het haventje zelf is echter prima want ze hebben zoet water en een supermarkt op kruipafstand. We hebben onszelf gedoucht op de steiger, een hoop kleren gewassen, proviand ingeslagen en de boot grondig ontzilt. En dat allemaal in de stralende zon. ’s Middags trossen los en op naar de volgende bestemming: Gran Canaria, waar mijn mamma (niet geheel toevallig de liefste van de hele wereld) op zondag aankomt.

Het is erg fijn zeilen als we Fuerteventura achter ons zien verdwijnen. In het Zuiden is het leger aan het oefenen. Of de geheime dienst. We zien heel rare lichtverschijnselen en horen geluiden. Zwevende lichten die in strakke formatie vliegen en plotseling weer verdwijnen, doffe knallen en subsonische explosies, mijn verbeelding kan er weer voor uren tegenaan. Met 6 knopen, ruime wind in de donkere nacht. De bootjes blijven op afstand en de walvissen ook. De sterren komen tevoorschijn en de boot glijdt als vanzelf naar het volgende eiland. De stuurautomaat doet zijn werk en ik geniet.

Totdat de wind uitvalt. Het grootzeil begint te klapperen op de golven. De fok valt elke minuut dood naar beneden en door de golven ramt alles heen en weer. Als er weer een beetje wind komt gaat het meteen weer beter. Maar de wind duurt steeds korter. En uiteindelijk is er niets dan rammelende slingerende ellende. Het moment waarop je dan de motor aanzet wordt vooraf gegaan door een periode van intense psychische zelfmarteling. Klapperende zeilen zijn namelijk verschrikkelijk, de motor aanzetten op volle zee is dat eigenlijk ook. Maar de motor gaat aan, en als ik mijn bed induik slaap ik snel in op de monotone herrie van de groene driecilinder. We zijn er gelukkig bijna als ik weer wakker wordt.

Een wereldstad midden in de oceaan ligt in de zon voor ons. Las Palmas is best een grotemensen stad. Een hele dikke haven, met grote roestige Russische tonijnvissers, containerschepen, marineboten, olietankers en protserige cruiseschepen. En daartussenin een heleboel zeiljachten. We ankeren tussen een heleboel andere bootjes, gaan op verkenning de stad in met de bijboot en vallen daarna in diep coma. Naast de ankerplek is een hele volle jachthaven en daar kunnen we douchen enzo. Las Palmas is een prima stad. En na wat zoek- en wandelwerk en een proviand/kapper/snorkelkoop/camerazoekdag gaan we op zondag naar de vlieghaven en pikken we Atty uit de menigte.



Het is erg leuk om haar hier op bezoek te hebben. Toch wel fijn dat dat allemaal zo makkelijk gaat met die vliegtuigen. Al de door haar meegebrachte cadeau’s zijn met gejuich ontvangen. Voor het rally-rijden hebben we even een Toyota gehuurd en vandaag hebben we het eiland doorcrosst. Picknick in de bergen en ook een hoop inkopen gedaan, waaronder een nieuwe camera. Dolle pret. Atty heeft nu al zeebenen want het schommelt af en toe en beetje op de ankerplek. Morgen gaat ze haar nieuwe zonnehoedje uitproberen en gaan we op jacht naar schildpadden.

Ben