Naviz Flavidad!

Juliet-Echo-Zulu-Uniform-Sierra in een kribbe vol met Sierra-Tango-Romeo-Oscar!

We hebben het net allemaal live zien gebeuren hier in de kerk. Aan het eind van de mis komt iedereen naar voren om het kindje Jezus te kussen. Op Zijn knietje. De misdienaar veegt met een doekje telkens het knietje schoon. En het koor is heel vrolijk, met gitaren en fluitjes. Na afloop gingen ze nog even door met zingen en kregen ze luid applaus. Buiten scheen de zon en we hebben op ons favoriete terrasje een kerstkoffie gedronken. De Cubaanse kent ons inmiddels en vraagt meteen " Dos cafes solo?". Ze heeft haar mooie kerstlegging weer aan, en Miek maakt er stiekem een foto van.

Navice Flavidad moet zoiets betekenen als Karig Zerstfeest. Miek wenste het gisteren iemand hier in het dorp toe, en kreeg zowaar een vriendelijk '"Gracia!" terug. Eigenlijk is het Feliz Navidad, maar het gaat om het idee.


De BBQ gisteren was erg geslaagd. We hebben heel veel nieuwe vrienden gemaakt, een hoop lol gehad en heerlijk gegeten. En we kwamen er ook achter dat we een hoofdrol spelen in een Nederlandse soap hier in de haven. Jullie denken zeker dat het hier allemaal koek en ei is? Nou echt niet! Ik blijk namelijk een verschrikkelijke hufter te zijn. En dat zit zo: Ik stond vorige week met de Duitsers van hiernaast te grappen over Duitsers en Nederlanders, en dat die zo op elkaar lijken. De organisator van de BBQ, ook een Duitser, kwam net langs en vertelde dat er veel Nederlanders zouden komen BBQ-en. En toen riep ik naar hem dat ik helemaal niet van Nederlanders hield (omdat ze zo op Duitsers lijken). Dat was de grap. Toevallig liep er net een 'echte' Nederlander langs. En die bleek 'not amused' te zijn, terwijl hij de hele context had gemist. Hij voelde zich zelfs persoonlijk aangesproken. Daar kwamen we dus een week later pas achter. Al vonden we wel al dat hij niet meer zo enthousiast '"Goedendag" zei op de steiger. Bij het kerstdiner werd ik vervolgens door het hele gezelschap rechtschapen Nederlandse pensionado's genegeerd. Miek werd er door een verzuurde dame zelfs nog even op aangesproken. Een poging tot enige nuance van hun toch wat starre oordeel werd niet geaccepteerd. En als het niet zo zielig was zou je je er rot om lachen. Het heeft mijn humeur ongeveer 1 minuut en zesendertig seconden verpest en daarna was het weer kerst en hebben we ons rotgelachen om zoveel stuitende domheid. Vervolgens hebben we er een sausje 'kerstgedachte' over gegoten en zijn we heel vriendelijk naar ze gebleven. Het was wel erg goed voor ons Duits en Engels, en gelukkig waren niet alle landgenoten zo kortzichtig.

Alle grote klusprojecten zijn afgerond, de joon hangt aan de spiegel te blinken, de zonnetent is klaar, met metalen ogen en al en hier in de kuip klinkt kerstmuziek van Hector Berlioz. Het is zonnig na een paar dagen regen en we gaan zometeen kerstzwemmen! Ook zijn we begonnen in een nieuw voorleesboek. Want de vorige is uit. Voorleesboeken aan boord van de Blauwe Pinquin mogen alleen hardop en in het bijzijn van de voltallige bemanning gelezen worden. Ons nieuwe voorleesboek, De kleine Kapitein van Paul Biegel, is een cadeau van Miek's zus Carla. Het is zo mooi geillustreerd dat we het koesteren als een kostbare schat. De tekeningen in het boek zijn van Carl Hollander en ze zijn fantastisch. Klik .Net als de verhalen trouwens.


We wensen jullie allemaal het allerbeste, en een mooie witte kerst!

Dikke kerst Zulo-Oscar-Echo-November zo eind December
Ben en Miek