Een pak rode wijn

Op de Galapagos, na een gezellige borrel bij Casa Blanca, nodigen we een aantal zeilers uit voor een couscous maaltijd aan boord van de Blauwe Pinquin. Clara en Korey brengen een lekkere salade mee en Dirk en Silvie een pak rode wijn. (Aan boord van de meeste jachten worden pakken wijn gedronken, omdat ze beter op te bergen zijn) Op dat moment hebben wij nog een pak wijn open dus verdwijnt dit kado na de gezellige avond bij ons onder de gootsteen.

Na een overtocht van 26 dagen, waarbij niet gedronken wordt, komen wij dit pak wijn weer tegen op Fatu Hiva. Terwijl wij druk zijn met boot opruimen, genieten, wandelen, zwemmen in watervallen en socialisen, is er een visser druk aan het werk. Deze visser wil maar al te graag een stuk tonijn ruilen tegen munitie, sigaretten of drank…Wij denken beide aan het pak rode wijn van de Galapagos. De visser vindt het een prima ruil 'Un litre de vino rouge pour quattre kilo de tuna?' En zo zitten we met een moot tonijn, te groot voor onze koelkast, terwijl de visser zich te goed doet aan een liter wijn. Steve en Tony, die we net een paar dagen kennen, geven we ook een stuk. Van hen hebben we heerlijke pompelmoesen gekregen en een paar sinaasappelen.

Die avond eten we uiteraard tonijn. Vooraf vers gebakken brood met stukjes tonijn gemarineerd in sojasaus en als diner een nieuw recept, tonijn gestoofd in pindasaus. Omdat de tonijn nog niet op is, hebben we onderweg naar Hiva Oa een luxe lunch. Brood met (zelfgeplukte) citroen-mayonaise en veel tonijn. Het is echt geen straf low-budget op wereldreis te zijn!

Op Hiva Oa is de ankerplek iets minder goed beschut tegen golven dan op Fatu Hiva. Het voordeel van deze ankerplek is dat er een faciliteit is om te douchen en de was te doen. Ook is er op Hiva Oa een bank, een bakker en wat winkels. Ook moeten we hier inklaren, want we zijn nog niet officieel aangemeld sinds vertrek uit de Galapagos. Als we uit Atuona terug zijn, komt Steve ons een 'haircut' aanbieden in ruil voor de tonijn van gisteren. Hij is kapper dus nemen we dit aanbod aan. Tussen het wassen door worden we in het zonnetje geknipt met uitzicht over de ankerbaai. Ik eindig met een 'bob' om mij van alle dode punten te ontdoen en Ben krijgt een keurig geknipt kort koppie. Het is een groot verschil tussen mijn poging hem een kapsel te geven en het kapsel dat hij nu heeft.

Kortom een liter wijn voor drie maaltijden tonijn en een nieuw kapsel… Dirk en Silvie, dank je wel!

De dag voor de wedstrijd Nederland - Brazilië vraagt Ben in een winkel waar we morgen de voetbalwedstrijd kunnen kijken. Lokale tijd is dat om 04.30 uur dus de enige kroeg is niet open. De mevrouw loopt meteen naar de telefoon en belt een vriend. Na wat overleg, vertelt ze ons dat we morgen om 4.30 uur klaar moeten staan op de kade en dat ene Alex ons dan komt halen. De wekker gaat op vrijdagochtend om 3.30 uur aan boord van de Blauwe Pinquin terwijl half Nederland, neem ik aan, een vrije vrijdagmiddag heeft genomen. Als we iets voor half vijf aan wal stappen komt er een auto aangereden. Alex is nog maar amper wakker maar brengt ons naar zijn pension, waar zijn familie al voor de televisie zit. Het staat 0-1 als we de kamer binnen komen. In de rust ontbijten we met vers baguette en croissants op de veranda met uitzicht over de ankerbaai terwijl de zon opkomt. Voor mij is de wedstrijd al gewonnen, wat is dit perfect. Als Nederland uiteindelijk ook echt op voorsprong komt kan onze dag niet meer stuk.

We worden in het stadje, Atuona, afgezet op zoek naar wat groente en fruit. Gisteren hebben we al zeven mango's gekregen. In een tuin stond een enorme boom, helemaal vol. Toen we de bewoner vroegen of we wat mochten plukken, haalde hij meteen een lange stok met een netje. 'Pas de problèm' en hij hoefde er niks voor te hebben. Nu zien we een tuin vol pompelmoesen. We vragen aan de man die in de tuin bezig is of we er een paar mogen plukken. We mogen binnenkomen maar moeten even wachten tot de zusters klaar zijn met bidden, het blijkt een kloostertuin te zijn. Na een aantal minuten wachten, horen we een non al roepend naar buiten stormen. Ze verjaagt de kippen die in haar keuken lopen. Als ze ons ziet verontschuldigt ze zich, terwijl ze wat mij betreft geen betere entree had kunnen maken. Tegen een kleine vergoeding kunnen we wat pompelmoesen krijgen. Verderop wordt er groente verkocht uit de laatbak van een pick-up. We kopen wat voor de komende dagen en keren dan terug naar de boot. Blij met de overwinning op Brazilië en blij met ons nieuwe vers.

Ondertussen zijn we op Tahuata aangekomen en hebben we de smaak van het ruilen te pakken. We maken vrienden met een familie die in het eerste huis aan de baai woont. Opa, oma, kinderen en kleinkinderen wonen in een huisje met golfplaten en een grote veranda waar het eigenlijk allemaal gebeurd. De keuken is een grote open ruimte met een koelkast, een grote tafel en een fornuis. In het andere gedeelte staat een televisie en op de grond liggen vier grote matrassen. De douche is een tuinslang en wat vertikaal geplaatste golfplaten. Het is soms lastig in te schatten wat een goede ruil is voor hen. Voor wat papier, kleurpotloden en een pak Van Nelle koffie krijgen we van hen de tanks vol met water, meer dan 100 bananen (waarvan we de helft weg geven omdat we het niet kunnen stouwen) wat sinaasappelen en een zak vol pomme citere. De beste ruil vinden wij de uitnodiging om op dinsdagmorgen 9.00 uur voetbal te komen kijken, Nederland-Urugay. Zo zien wij ook hoe Nederland de halve finale wint. Ze hadden ons graag nog pompelmoesen willen geven alleen zijn deze nog niet rijp genoeg. We zijn welkom om later terug te komen.

Nu gaan we opzoek naar nieuwe vrienden om de finale mee te kijken. Misschien op 'Ua Pou of op Nuku Hiva.

Au revoir
Miek

Tussen de bedrijven door ben ik bezig met een cursus Frans (coffee break French). Deze MP3's kregen we van de Slip Away. Best leuk om van een Schot Frans te leren.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com