dinsdag 29 november 2011

De grote vlakte














“Dus we hadden jou ook niet mogen meenemen?” Onze gebruikelijke naïviteit werkt niet in Zuid- Afrika. Toch nemen we deze liftster mee. We rijden al een paar uur door adembenemend groots land. Dreigend onweer torent hoog boven de Drakensberg. Pikzwarte wolken boven felgele graslanden en zwart graniet. Piepkleine stippels in het veld blijken gigantische bruine koeien van dichtbij. De schaal van het landschap is niets wat we kennen. In cultuur gebracht door noeste arbeid van arme zwarten en hun dikke blanke bazen.

Er is niet veel veranderd in de arbeidsverhoudingen sinds de apartheid is afgeschaft. Het kapitaal blijft in handen van een kleine groep. Weldoorvoede aliens zijn we. Veilig vanuit onze huurauto aanschouwen we een verscheurd maar krankzinnig mooi land. Onze liftster werkt op een boerderij en staat al uren op een lift te wachten. Ze kan maar eens per week naar haar eigen huis. De weg is zo leeg als het land dat we doorkruisen. Een snelle blik doet ons besluiten dat we hier niet met een koppensnelster te maken hebben en ik trap op de rem .

Vier minuten later. Vanaf de achterbank drukt een uiterst welbespraakt Zulu meisje – een jaar of 20 is ze, mooi aangekleed- ons op het hart nooit meer lifters mee te nemen. In ieder geval niet in Kwazulu Natal. “ Jullie zijn maf! Ze drukken een mes op je keel, een pistool op je hoofd. Stelen je auto. Laten je naakt in de berm achter. Of erger” Ik kijk haar lachend aan in de spiegel. “En jij dan? Hoe gevaarlijk ben jij?” Een diepe zucht. “ Nee, ik niet nee. Maar.. Nee echt ik meen het. Doe het niet! Beloof het me! Jullie snappen er niets van. Je gelooft niet wat mensen kunnen doen.”

We beloven haar niets en brengen haar netjes naar haar dorp. Toch heeft ze waarschijnlijk gelijk.
De mannen van de jachtclub in Durban drukten het me ook al op het hart. Telkens weer. “In Durban kun je 's avonds niet over straat. Met de auto gaat nog net, maar dan mag je zeker niet uitstappen en altijd je deuren en ramen dichthouden. Ga het risico niet nemen, want je wordt vermoord. Dat is geen grapje” Ze zeggen het echt. De nuance is volledig zoek. Zonder blikken of blozen wordt 90% van de bevolking hier weggezet als genadeloze moordenaars. Na talloze generaties van genadeloze onderdrukking van de zwarte hordes weten de meeste blanken hier momenteel niet zo goed meer waar ze het zoeken moeten. Behalve dan achter hoge hekken.

Zes dagen zijn we het land ingetrokken. Safari, wilde dieren, lege velden, grote vlakten. Indrukwekkend grotesk land. Landstreken waar de helft van alle volwassenen HIV heeft. Armoede naast stinkende rijkdom. De blanke kliek heeft zich verschanst en wacht angstig op wat de zwarte regering nu weer gaat uitspoken. Straatnamen zijn veranderd. Generaals uit het boerenleger verliezen hun pleinen aan zwarte verzetshelden. Piet Retief kan het wel vergeten. De geschiedenis wordt herschreven. De 'winner takes it all' gaat hier niet op, want de blanken houden het kapitaal in handen. Alles behalve de economische macht zijn ze kwijt. Ook daarom is er veel corruptie en nepotisme onder het nieuwe bewind. Het douanekantoor waar we inklaren: Een vrouw ligt onder haar bureau chips te eten. Welkom in het nieuwe Zuid-Afrika.

Dag twee van onze excursie en een gigantische neushoorn dribbelt recht op ons af. Duizend kilo testosteron met een hekel aan auto's. In zijn achteruit gieren we slingerend de heuvel terug op. Dan duikt onze grote belager de bosjes in en is plots verdwenen. Terwijl de adrenaline bijna uit onze oren stroomt bejubelen we de brute kracht van moeder natuur.

Na twee weken Zuid Afrika begint het een beetje te dagen. Dit is geen gewoon land. Overal en alles is hier politiek, terwijl de ervaring van het land en de natuur juist volledig a-politiek zijn. In het natuurreservaat zijn alle door mensen bedachte regels afwezig. Een paar bochten na de neushoorn, de auto opeens omringd door acht leeuwen. “Als ik nu uitstap wordt ik opgegeten”, zeg ik lachend tegen Miek. Een nieuwe ervaring.

Groeten
Ben
















Kwazulu-Natal
klik op bovenstaande foto voor nog meer foto's


toch een luipaard...rende voor de auto langs de bosjes in

11 opmerkingen:

  1. wow, vijf uit vijf en dan ook nog een cheetah met een kill!
    fantastische foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ter verduidelijking: dat luipaard krijg je alleen te zien als je van het BBC programma 'Big Cat Diary' bent en minimaal met spoorzoekers drie maanden op de Serengeti rondrijdt. De cheetah is dus gewoon nr 5

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een vette foto's!!! Zeker de cheetah met een prooi!
    En zelf geschoten wat het natuurlijk het mooist maakt.
    HEb de site lang niet gevolgd, maar nu met inhaalslag bezig en tussendoor even dit stukje uit jullie boek van 3 jaar.

    Ik hoef het jullie vast niet te zeggen, maar wat ongelofelijk om dit mee allemaal te maken, zelfs voor mij/ons als digitale kijkers op afstand thuis.
    En dan bedoel ik niet alleen deze foto's, maar het geheel van alle verhalen vd afgelopen 2,5 jr.
    Ik besef het me nu weer eens heel erg sterk.

    Heel veel plezier en geniet, maar ook dat hoef ik jullie niet te zeggen, want jullie doen dat heel erg goed (ook een schoolreis-zwemrondje in de indische oceaan).

    Vincent V.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je wel Muriel. Nu blijkt dat we een Cheetah EN een jachtluipaard hebben gezien. Je maakt ons helemaal blij ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow wat een geweldig mooie foto's! zo gaaf dat jullie dat allemaal gezien hebben!

    Super!

    Liefs Noortje

    BeantwoordenVerwijderen
  6. He Ben,

    Wat is het toch leuk om je levensbespiegelingen te lezen. Je schrijft als een echt volleerd schrijver met diepe gedachten en goede reflectie, want vreemd en bruut zijn die verschillen zeker daar, en dat krijgen de blanken terug (terecht of niet).

    Denken jullie er af en toe wel eens aan hoe het over een jaar is voor jullie? Kunnen jullie ooit wel weer aarden hier.
    De wereld die jullie nu beleven sluit echt niet aan.

    Vin

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Op een dag dat de AEX 4% stijgt en je bloedeigenbroer 5 van de 5 scoort zou je toch vreselijk gelukkig moeten zijn? Of niet soms, stelletje volgepropte kapitalisten.

    http://www.youtube.com/watch?v=LuYWzjGgZ1U&list=PLD0D756D10350DFBF&feature=plpp_play_all

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Superfoto's en natuurlijk weer heerlijk verhaal! Behalve dat de zwarte bevolking als 2e rangs behandeld wordt, svp ook aandacht voor dieren die nu als 2e rangs behandeld worden, en zo onterecht buiten de 'top 5' en jullie gave verhalen blijven: Paard, Koe, Ezel, Pony, Giraf, Beer, Slang etc zijn allemaal groter dan leeuwen enzo. :)

    Joost

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Angeline Voorachteraf6 december 2011 om 19:25

    Er was eens een Hansie,
    die wou op vakantie.
    Geert Wilders zei dat kan,
    koop een auto en een caravan.
    Ja zeg zo makkelijk gaat dat niet,
    zie de aandelenindex Piet.
    Maar drie keer drie is negen maal 5,678 procent hiervan de wortel van zeven,
    bij Pytagoras zei de achterneef van Mevr. G. Ingebleven.
    Aan de andere kant van de planeet,
    liet een chinees een scheet.
    Twaalf duizend voor christus voor zover ik weet,
    was er confusius die hetzelfde deed.
    Opbouwende kritiek, op eigen risico ziek, Edwin van der Sar op kiep, doe mij maar twee en halfom Griek, het is 4 graden ik ga morgen met de hiepeltiet.
    Toen kwam er een olifant met een slagtand eruit,
    en die blies het verhaaltje uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. HULDE AAN DE SINT!

    De Poste restante Piet is wel onder arrest want pakjes zijn nog zoek maar we houden dapper stand en kennen alle postkantorenhier nu op ons duimpje. Hele lieve mensen hoor die postbeambten en ze weten van alles over post en pakketjes en weegschalen en stickers behalve dus waar onze 2 pakketjes/brieven zijn. We hebben ook al een keer tranen geprobeerd, bijna gaan janken dat was ook tof want toen gingen ze weer alles nazoeken maar dat hadden ze al drie keer gedaan. En het verhaal van de aardbeving in Christchurch verteld dat een van die pakketten daar ook geweest is en dat we het echt moeten hebben. Nou ze kennen ons dus inmiddels heel goed en wordt vervolgd hoor, ik ga misschien morgen, want dan gaan we weer, we gaan om de dag, vragen of ik zo'n postbode tshirt mag als compensatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik moet toch steeds weer met een grote glimlach je verhalen lezen. Je zou een goeie columnist zijn.

    gr Jan

    BeantwoordenVerwijderen