Alsmaar rechtdoor

Na zo'n beetje zes dagen rechtdoor kwamen we inderdaad bij alweer een ander eiland. Dit keer was het Ascension. Ascension is een groot vulkanisch allegaartje. Het stikt er van de schildpadden, militairen en antennes. Nog nooit zoveel en zo veel verschillende antennes gezien. Voor de Space Shuttle, voor de Europeese Ariadne raketten, voor het wereldwijde GPS systeem, voor de Amerikaanse geheime dienst, voor de BBC worldservice, voor de NASA, de Esa, het wereldwijde web, de RAF en weet ik wat nog meer.

St. Helena naar Ascension

De overtocht was rustig maar door wat problemen met ons voorstag niet heel relaxt. Het profiel van de furlex raakte los en dat scheurde de fok. Dat gaf zorgen, ook omdat nu onze goede fok ook beschadigd werd en we hem er niet af konden halen. Maar dat was niet gerekend met de BlauwePinquin fokfixfox, oftewel Annemiek, die met naald en draad en reparatietape de fok te lijf ging en hem fantastisch heeft opgelapt.






En... zojuist ben ik de mast ingeweest, ondanks heftige deining en heb ik het aluminiumprofiel weer weten te fixen. Oeffffffff....... Dat lucht op!!! Het ging aardig tekeer daar boven in de mast en ik heb weer een paar heel interessante blauwe plekken toegevoegd aan mijn collectie die ik nog van de vorige keer mastklimmen( op St.Helena) had overgehouden. Vijf extra schroeven in het profiel, alles dubbeldik vastgelijmd en afgetapet en nu hopen dat we ermee naar Europa komen!



Zaterdag Rallyrit met bergwandeling over het eiland gemaakt. Het is uitzonderlijk mooi en we hebben heerlijk gezwommen tussen de locale 'piranhas' die als je even niet oplet in je teen, of erger, bijten. Ook veel schildpadden die het hele strand onbegaanbaar maken omdat het net broedtijd is en ze dus overal eieren leggen.

Zondag was het palmpasen en dus wij naar de kerk. Mochten we met de processie meelopen! Dus wij met een grote palmtak een rondje om de kerk en daarna zo'n beetje alle kerkgangers leren kennen. de kerk hangt vol met gedenkstenen van overleden zeemannen en de pastoor was heel grappig en sprong op een gegeven moment zelfs in de lucht. Het is echt geweldig ( of is het Zalig) om af en toe op zulke afgelegen plekken naar de kerk te gaan. Ons is gebleken dat Onze Lieve Heer overal in gelijke mate onder de Mensen aanwezig is. Zelfs als er geen mobiel netwerk in de lucht hangt. Dat geeft de burger moed.

Nu zijn we dus blij en bereiden we ons voor op de volgende passage. Dat wordt een hele lange, want we gaan proberen in een keer helemaal naar de Azoren te varen. Dat is 3200 mijl met windstilte en tegenwind en het zal zomaar eens 35 dagen kunnen gaan duren. Hopelijk gaat alles ok. Ondertussen hangen we wat rond met de locals en zorgen voor heel veel opwinding in het dorp. Want er gebeurt hier zo weinig dat als je met vier man door het dorp loopt het eigenlijk al een opstootje is. Gisteravond met vijf andere zeilers een paar biertjes gedronken in de locale bar en dat voelde al bijna als Koninginnedag.De terugtocht verliep als volgt:



Zijn er verder nog nieuwtjes aan jullie kant van de planeet?

groeten
Ben

Ps momenteel is hier een mysterieuze
vissterfte aan de gang ( zie foto) niemand hier weet er het fijne van, of ze doen net alsof, maar er drijven honderduizenden dode vissen rond het eiland. Het gerucht gaat dat de Argentijnen op de Falklands erachter zitten. We overwegen een klacht te sturen naar de Vakantieman, maar gezien het nieuws dat de Engelsen al een fregat deze kant op sturen wachten we daar nog even mee.