1000 dagen

Vandaag, Goede Vrijdag, zijn we duizend dagen onderweg. We vertrokken uit Amsterdam op 12 juli 2009 en als ik dit typ staat ons log op 29.974 zeemijl. Dat betekent dat we op onze duizendste dag ook de 30.000 zeemijl gaan klokken. We zijn onderweg naar de Azoren na een prettig verblijf op Ascension. Onderweg is er genoeg te vieren. Duizend dagen onderweg, 30.000 zeemijl afgelegd, Pasen, het passeren van de evenaar, het kruisen van onze eigen koerslijn van drie jaar geleden, koninginnedag en mijn verjaardag. En bij aankomst op de Azoren zijn we weer in Europa. Maar dat duurt nog wel even.

Dit wordt onze langste oversteek tot nu toe. Niet qua afstand (dat was 3200 mijl), maar wel qua tijd. Een tocht van 3100 mijl door de windstiltes rond de evenaar en dan aan de wind omhoog naar het noorden. We hopen er zo'n 35 dagen over te doen. We hebben extra water meegenomen maar hopen de tanks onderweg nog te kunnen bijvullen tijdens een buitje. We hebben nog zoveel dagen voor de boeg dat het eigenlijk niet te behappen is. We denken dus nog maar niet teveel aan onze bestemming. Daarvoor hebben we over 4 weken nog genoeg tijd. Eerst maar eens zorgen dat we er heelhuids komen en dat alles heel blijft.

Het vertrek van Ascension had nog wat voeten in de aarde. Al onze vrienden waren al weg toen wij ankerop gingen. Het anker bleek echter muurvast te zitten. Na een tijdje proberen, spring ik het water maar in. Omringd door een zwerm zwarte triggerfish duik ik naar het anker dat op 11 meter diepte ligt. Het anker blijkt klem te zitten onder een grote rots. Na wat gewrik krijg ik het gelukkig net op tijd los. Mijn hoofd begint aardig uit elkaar te ploffen en ik moet pijlsnel naar boven voor wat broodnodige zuurstof. Opluchting alom en vijf minuten later zijn we onderweg. Met alle zeilen omhoog varen we nog rakelings langs de 'Anvil Point', het bevoorradingsschip van het Engelse leger dat hier aan het uitladen is. Hierna gaat het naar de Falkland eilanden.

Nu zijn we 2 dagen onderweg. Annemiek heeft zojuist mijn haar afgeschoren. Halverwege was de batterij van de tondeuse echter leeg. Nu ligt de batterij aan de lader en zie ik er uit als een kruising tussen Viktor & Rolf en een ambitieuze nazi. Gelukkig moet ik vanwege de brandende zon mijn petje ophouden en is er naast Miek verder niemand in de buurt. Het feest vandaag is er niet minder om.

Wij varen nog even verder, jullie moeten de groeten hebben.

Ben

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com