Tegenwind

Pfff. Tegenwind! Dat is even wennen. De boot ramt zich een weg over en door golven en natte kledders, spetters en spatters zout water wurmen zich een weg via mijn kraag en nek langs mijn rug naar beneden. Het is warm genoeg voor alleen een t-shirt, maar ik zit hier in mijn volledige zeilpak. Een overslaande golf kondigt zich meestal met een doffe dreun aan. Een golf die tegen de boeg beukt en in duizend druppels uiteenspat. Als mortiervuur schiet het zoute water de lucht in om 10 meter verder in mijn nek weer neer te komen. Als ik tenminste niet op tijd ben weggedoken onder de buiskap. Binnen een uur komt een eind aan een lange periode van zorgeloos mooiweervaren. Behoudens de slagregen rond de evenaar hebben we sinds Zuid Afrika geen water meer in de kuip gehad. Daar wen je aan.

Nu varen we dus sinds twee dagen weer in stabiele passaatwinden. Er recht tegenin welteverstaan. Alles is zout en de kuip is zeiknat. Voor het eerst sinds ons vertrek uit Nederland varen we tegen heersende wind en stroming in. We hakken zo hoog als mogelijk aan de wind naar het noorden. De boot doet zijn best maar bokt je geregeld als een rodeostier uit je zitje. Onze buikspieren krijgen gratis training, en de boot gaat alle kanten op. We denken maar niet aan de te varen afstand, want die is enorm. We hebben er momenteel ruim 1400 mijl opzitten en hebben er nog ruim 1800 voor de boeg tot de Azoren. Andere koek dus, dan het mooiweer zeilen van de afgelopen maanden.

Weer en de wind gedragen zich uiterst voorspelbaar. De windtiltes lagen precies waar we ze hadden verwacht. De watertanks zijn vol met regenwater en we moeten in totaal twee etmalen de motor laten meedraaien. Precies op 4'N steekt de wind weer op en geheel volgens de boekjes neemt deze nu langzaam in sterkte toe en draait geleidelijk naar het NO. Vanaf het moment dat we de wind weer oppikken is het nog tweeduizend mijl naar de Azoren. Tweeduizend mijl ( 3700 km ) aan de wind zeilen is nogal een belasting voor mast en tuigage. De boot krijgt flinke klappen van de golven en we hebben de zeilen klein gereefd.

Vanmorgen haalden een grote groep grienden mij opeens uit mijn diepe overpeinzingen. De ochtendzon laag over de hoge golven, en een vier meter lange griend die volledig uit het water sprong. Even later komt de hele familie Griend een kijkje bij de boot nemen. De eentonigheid van de oceaan krijgt nooit lang de kans. Navigeren was trouwens nog nooit zo makkelijk. Noordwaarts! De aankomende twee weken hoeven we alleen maar op de poolster te sturen. We kletsen elke avond op de SSB-radio met een paar boten die voor ons varen en die vertellen ons dan wat ons te wachten staat. We koesteren onze Pinquin en controleren uiterst nauwgezet dagelijks mast en tuigage.

Elke dag een stukje dichter naar de Azoren. Hopelijk houden we alles heel en komen we begin mei aan. Over de hoeveelheid biefstuk en friet die we daar vervolgens gaan verorberen zal nog lang worden nagepraat.

Groet vanaf 09'15N 0209'35W
Ben

----------
radio email processed by SailMail