Scheveningen-Scheveningen

Een beruchte etappe, zo bleek al snel. Na een paar dagen provianderen, de koelkast laten bijvullen met koelgas ( R134, een aanrader) en vis eten was het zaterdagmorgen tijd voor het verlaten van NL, richting Oostende. WIndkracht 5, maar wel net bezeild, dus dat moest lukken. Maar......

Tussen de pieren, met het zeil net gehezen hield de motor er mee op. ARGH! Het is lastig te beschrijven wat voor een dreun dat was voor de bemanning van de Blauwe Pinquin. Maar gelukkig was de weg naar buiten goed bezeild en was het geen moment gevaarlijk. Na een half uurtje balen en tegen de wind in hakken zijn we gaan bijliggen. Bijliggen is de zeilen zo zetten dat je niet echt meer vooruit komt. HJet is dan even rustig aan boord en dat is handig als je wilt proberen het probleem met de motor op te lossen.

Na een uurtje bijliggen op zee kon het euvel niet gefixt worden. Het oversteken van de maasmond zonder motor is heel gevaarlijk en dom. De allergrootste boten van de wereld varen daar in optocht naar binnen en buiten en jij moet daar tussendoor. Zonder motor, heel hoog aan de wind. Niet slim. Dus wij weer terug naar Scheveningen, waar we eigenlijk al veel te lang geweest waren. De wind was inmiddels iets afgenomen tot een dikke 4 en met ruime wind en aardig wat spanning in de benen stoven we op de pier af. Telefonisch contact met de havenmeester had ervoor gezorgd dat hij ons al lag op te wachten met zijn speedbootje en zodra we naar binnen voeren en het zeil lieten zakken kwam hij langszij, knoopte vast en sleepte ons naar een mooie box in de haven. Een uur later zaten we in de zon op het achterdek alsof er nooit iets gebeurd was. Te balen als een stekker, dat wel.

Maandag met wat tips van de lokale monteur is Ben aan de slag gegaan en hopelijk is het nu gefixt. Morgen (dinsdag) waarschijnlijk tweede poging.


PS Als je wat te melden hebt doe het dan vooral in de reacties onderaan deze blogs. Is leuk als wij weer eens met dieselhanden proberen te wifi-en.

mzl