Tussen de pier door

Grijsblauw water dat ruist! En het stroomt onder ons schip door, prachtig helder, zout en bubbelig. Eindelijk op zout, eindelijk écht onderweg! Vandaag zijn we uit IJmuiden vertrokken na een dagje reparaties, inkopen en op adem komen. En zojuist zijn we na een korte etappe in Scheveningen aangekomen. Heel relaxed, heerlijk bezeild, met heel weinig problemen, en een motor die bleef lopen tussen de pieren. Dat mag ook wel na eergisteren, toen we nota bene nog veel moeite hadden om vanuit Amsterdam in IJmuiden te komen.

De dieselmotor hield er zondag namelijk na een anderhalf uur varen mee op. En toen deed ie het weer even, en toen weer niet. Ontluchtingsprobleem. Op de fok konden we dat de eerste keer oplossen maar de tweede keer niet en we waaiden op de kant. Niet echt een pretje in het Noordzeekanaal, waar boten zo groot als olietankers en gigantische containerschepen (zo groot als de ego's van incompetente VVD wethouders) af en aan varen. Daar ronddrijven zonder motor is niet echt leuk, sterker nog, na alle stress, spanning, haast en vliegwerk, emoties en andere menselijke ongemakken was het net even de laatste druppel. Die moest dus even worden weggepinkt en toen konden we op ons gemakkie afscheid nemen van mamsen en papsen, (schoon)broers en zussen. Op de kade voor de sluis van IJmuiden. Ons grote uitzwaai feest hadden we vorige week al gehad, maar omdat we stiekem toch nog niet klaar waren, hebben we er nog een paar dagen aangeplakt. En die paar dagen werden uiteindelijk een week.

Wat hebben we gedaan in die extra week?? Daar hebben alle uitzwaaiers van vorige week natuurlijk wel recht op, op die informatie. Nou eigenlijk best veel. Zo is de SSB installatie (kortegolfzender met emailmogelijkheid) volledig geinstalleerd en operationel, en bovendien staat er een gigantische RVS joekeloerus op het achterdek. 3 meter hoog, met erbovenop een windgenerator! Foto's volgen, maar dankzij Seerp K. te A. en Vincent V. uit U. staat het erop en functioneert het ook nog. Na het in- en opbouwen moest de zender ook nog even gecontroleerd worden en daarvoor moesten we naar Enkhuizen. Omdat alles nou eenmaal uitloopt draaide die tocht uit op een nachtzeiltochtje met een heerlijk ruim windje en snelheden van 7 knopen. Om 3 uur vrijdagochtend knoopten we vast in de buitenhaven van Enkhuizen. Vrijdagmidag werd de zender in gebruik gesteld en vrijdagavond rond half acht gooiden we weer los richting Amsterdam. Jan van Shiptron heeft ons geweldig geholpen. Zaterdag nog de laatste restjes dingen doen en provianderen (bij de DEKAmarkt een halfuur voor sluitingstijd) en zondag met Jextel en Jokpil aan boord richting de sluis van IJmuiden. Dat dus.

En nu liggen we sinds vanmiddag in de Marina van Scheveningen. We waren net voor de dikke buien binnen. We zijn onderweg!! Het voelt goed, het voelt als vakantie. Niks wereldreis. Grote Vakantie!!

Benieuwd hoe lang dat gevoel blijft. In ieder geval valt langzaam de meeste stress een beetje van ons af en beginnen we met uitrusten. Het weer is redelijk instabiel, dus we zien wel even hoe en wanneer we een grote sprong zuidwaarts gaan maken. Voorlopig waarschijnlijk een beetje hoppen.

Voordat we in Nederland de deur achter ons dichtdoen moeten we nog even wat administratieve dingetjes regelen, en ook nog wat inkopen en daarvoor is Scheveningen prima geschikt. Dus we blijven morgen nog een dagje liggen in de OER-gezellige marina. Net zo makkelijk.

De foto is nog van de trouwerij. Gisteren precies een maand geleden. Het Blauwe Pinquin-team is namelijk in het echt verbonden. Dat u het even weet.