In het land bestaand uit lava
Dronken wij een flesje Cava
Dit was een kadootje van de Sint
Die ons ook op ons bootje vindt
We maken ons op voor de grote oversteek
Die plaats kan vinden in een week
Misschien nog langs bij de Kaap Verden
Dit laten we over aan derden
Er zoemt daar de knokkelkoortsmug
Maar dat die ons tegen houdt, lijkt ons stug
We besluiten op het laatste moment
Om te gaan naar Sal of São Vicent(e)
Vandaag de stagen beschermt met slang
Voor schafielen ben ik niet meer bang
De motorolie is ververst door Ben
Inclusief het filter én
Morgen nog zonnetent, radio en PC
Daarna verkiezen we weer de zee
Eerst doen we La Gomera aan
Voor we langer 't water op gaan
Liefs van de Blauwe Sint
zaterdag 5 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Op la Gomera is het vast fijn
BeantwoordenVerwijderenDaar zou Sint ook wel willen zijn
In Nederland valt alleen maar regen
En daar kan hij niet zo goed meer tegen
Tijd om terug naar Spanje te gaan
Als we alle schoorstenen bij langs zijn gegaan
Ik wens jullie een behouden vaart
En volg jullie natuurlijk op de kaart
En terwijl jullie lekker op zee drijven
ga ik de laatste gedichten schrijven
Liefs uit Groningen
Clara :-)
met monden vol met pepernoten
BeantwoordenVerwijderenhebben we van je rijmende reactie erg genoten
al drijvend op het held're water
Met van alle cava een lichte kater
En om nog even in de stemming te blijven
een limmerick die zal beklijven
Waar gebeurd al is het ruim een maand geleden
en was het dus alweer bijna in vergetelheid gegleden.
Op de stoep van de weg naar Rabat
Viel mijn oog op een morsdode rat
niet geheel tot mijn spijt
was hij zijn levenslust kwijt
en was gestikt in een stukje patat
Tot slot: klopt het gerucht dat Michael Jackson is gereincarneerd?
En nu de verzorger is van Sint's almachtig witte Peerd?
Pigment specialist en bleekneus van het eerste uur
Houdt hij de schimmmel wit en van vreemde smetten puur
En dit al op voorspraak van de almachtige PVV
wij benijden jullie niet en blijven liever nog op zee
Totdat die witte pruik uit Limburg is gestorven en begraven
en Holland weer een land is, niet van bangen maar van braven
He!!
BeantwoordenVerwijderenGaat goed daar zie ik, lekker opgeschoten. Kwam jullie tegen in de Zeilen en maar weer eens kijken waar die Pinquin uithangt. Oh heerlijk aan de vooravond van die grote oversteek. Alle onzekerheden, nog meer onzekerheden bij de medevertrekkers, volladen voor (achteraf gezien) een half jaar, enz. Geniet van de voorbereiding, La Gomera en zeker de oversteek! Ik spreek jullie aan de overkant....
Mathijs.
Ha Miek en Ben,
BeantwoordenVerwijderenMet heel veel plezier houd ik jullie blog bij. Een hele goede oversteek gewenst.
Groeten,
Renata (moeder van Steven)
He ben,
BeantwoordenVerwijderenZag net op de notities op de kaart dat je in het plaatsje bent geweest waar ik 11 jaar geleden 1,5 maand heb gewoond op een boot. Sorry voor het niet rijmen.
Het voelt alsof ik er heel even ben. Sterkt de band die via de email en site er toch al is. Jammer dat ik dit net gemist heb , was het 2 weken verschoven geweest had ik zeker even langs gekomen. Zet even een foto van de haven op de site van hoe het havenhoofd, toen nog in aanbouw, er nu uitziet!
Veel plezier.
Ps privé-nieuws van mijn kant: het kreupele paard van miriam is nu door slecht voer en de boxrust, ernstig ziek geworden en kantje boord. Staat al een week in de kliniek, maar het lijkt er nu op dat hij het gaat halen. Lekker die extra sores in de voor haar al zo drukke december-maand. Anyway ik heb, zoals jullie weten, wel tijd, ook gezellig.
He Ben,
BeantwoordenVerwijderenHoe jij je verhalen schrijft weet ik niet precies, maar zoals ik het nu doe, doe jij het zeker niet: wel allebei een volle maan, die is namelijk wereldwijd, maar niet op het dak van een 4-hoog hotel met een temperatuur van rond het vriespunt met bevroren vingers en pen en papier. En nee, ik ben niet sinterklaas aan het spelen.
De volle maan, en de verhalen van jullie site spokend in mijn hoofd, gecombineerd met een halve fles wijn, dwongen me de kamer uit, om via de dakgoot op een vlak stuk dak naasst de lift installatie te belanden en daar het moment te beleven wat acda en de munnik het “eerste-helmerstraat –beneden”-moment noemen. Eens per jaar , zingen ze. Waarom nou net in de winter?
Bevroren vingers, telefoon als zaklamp, zeilblad onder mijn kont tegen de kou (nee niet die van december) en restant fles wijn naast me, MP3 aan en dan kijkend van de maan hoog boven me, naar het enigste beetje water in de verte en dan naar mijn pen en papier om die emoties vast te leggen.
Ik twijfel een beetje aan het nut van deze actie. De emotie van nu zal naar alle waarschijnlijkheid toch stranden in de kilheid van het TL-licht op kantoor morgen als ik dit gekriebel ga overtypen. Stressy-collega’s versus de emotie van de volle maan. Toch maar doorschrijven, want ik wil het je zeggen / schrijven. Hopen dat het niet strand.
Het is niet dat we elkaar zo vaak spraken de afgelopen 10 jaar, maar toch zijn we one-of-kind, al merkten we dat niet toen we elkaar leerden kennen, maar bij onze her-ontmoeting kwam het naar voren; fietsen, avontuur, water en zeilen. Ook al spraken we elkaar niet regelmatig, de klik bleef en de raakvlakken ook. Er was inmiddels ook al een vrouw die bij je pastte en nog steeds heel goed past. Ik ben heel blij met de mijne, maar op samen uitvoeren van deze droom van jullie ben ik wel vaak jaloers, maar gun het jullie zoveel!!!!
In de aanloop van jullie reis werd ons contact praktisch gezien intensiever, maar op emotioneel vlak wat neutraler, dat ingegeven door de “economische tijdsdruk”. Deels ook wel mijn eigen schuld door hoe ik me opstelde en deels door de immer de volle agenda.
In ieder geval ben ik vooral blij met de laatste wijntjes voor jullie tocht naar enkhuizen en spijt het me dat we dat niet meer gedaan hebben.
Anyway, ons contact was niet altijd even intensief of diepgaand (we zopen ons niet ten onder in 3 rubberbootjes op 1 kilometer van het strand, wel goede actie overigens) en ook nu breng ik geen kadootjes bij bezoekende vrienden (weet niet eens wie en wanneer), maar ik ben toch veel met jullie bezig, meer dan toen je nog in Nederland om de hoek was.
Jullie inspireren me, je grappige zinsnedes, metaforen en zelfspot zijn heel leuk om te lezen (mistte het wel een beetje in jullie leuke artikel in Zeilen 12, of was het eruit geredigeerd?) en geven aan hoe je bent.
Que insprireren: Ik weet wat ik nu doe en vooral waarvoor en al is het doel onbekend en zal het niet zeilend worden: Voor er een kilometer-kastje in mijn auto terecht komt, ga ik ook dit land uit. Tot die tijd moet ik het met jullie site doen.
Ik kijk nog een keer naar de volle maan die jullie drie weken zeilen verderop ook zien en zeg dan maar, wat ik live in Nederland eigenlijk nooit zei: Ben, je bent een toffe peer en doet goede dingen met humor en inspireert me!! Miek, jij trouwens ook. Hij zou het zonder jou niet willen en het zou niet zoveel waard zijn geweest. Jij bent met recht zijn wederhelft en de verrijking van zijn leven.
Mijn bevroren vingers, maar vooral de lege wijnfles dwingen me nu maar weer naar binnen. Hopelijk kan ik morgen op kantoor deze dronkenmans-, maar wel eerlijke praat in het TL-licht via het worldwideweb overbrengen bij jou, voordat het sterft in de prullenbak.
Ik vind dat ik hiermee het eenrichtingsverkeer nu doorbroken heb, ook al weet je nu nog niets over mijn dagelijkse leven, alleen over mijn zielespinselen.
Hallo Mieke en Ben,
BeantwoordenVerwijderenIn Dartmouth lagen wij,Hans en Gonny van de Serpando, naast jullie en wij zijn toen de rivier de Dart op gevaren om te kijken of het anker het gehouden had op jullie eerste ankerplek.
Wij volgen jullie op de voet en genieten van het reisverslag.
Wij wensen jullie een goede oversteek, fijne kerstdagen en voor 2010 een behouden vaart.
groeten Hans en Gonny van de Serpendo
hee zusje en zwager!
BeantwoordenVerwijderenhet doet mij diepe deugd dat ik gisteren zowaar een momentje had waarop ik heel blij was dat ik hier in dit miezerende landje zit: we kregen op werk namelijk als spontaan bedankje een overheerlijke rijstevlaai met kersen en slagroom van de hema - en die hebben jullie daar lekker niet. maar ik raad je aan om 'm ook 's te gaan proberen te bakken want het is een genot van jewelste! maar de moraal hiervan is: soms is nederland niet zo erg (zolang we niet aan een zekere geert w. worden herinnerd door mensen die heerlijk in de tropen aan het zeilen zijn).
alleen net hadden steven en ik een minder euforisch momentje bij de dierenarts, want karel blijkt een lekkende hartklep te hebben. niet dat jullie zo dol op het beestje zijn als de logica vereist, maar toch wil ik een beetje meelij ;) en mimie heeft in haar paniek bewezen dat ze bijna tot aan het plafond kan springen, dus dat was wel grappig.
zo, en dat was weer mijn bijdrage in het kader van het toch-nog-een-beetje-tweerichtingsverkeer. veel plezier en we zullen gambas eten met kerst hoor, daar ga ik hard voor lobby'en :)
groetjes van je allertofste zus (en d'r vriendje)!
Bedankt voor jullie kaart! Erg leuk!!Heb de foto's en de filmpjes van patries gezien! Het zag er goed ook uit! Ook het eten wat jullie daar koken zag er verrukkelijk uit!
BeantwoordenVerwijderenHier alles goed, nog even druk met de laatste dingen(schoonmaken,kerstkado's kopen,paardrijden) tot dat ik maandag geopereerd wordt! Ik had gebeld moet er om kwart voor 9 zijn, lekker op tijd dus! Nu nog maar even hopen dat pieter dit weekend thuis komt dan kan hij mooi voor me zorgen:-) Verder heb ik de kerstboom opgezet en allemaal leuke kerstversieringen dus ik ben er klaar voor!! Zo zijn jullie ook weer op hoogte van wat ik doe!
Liefs Noortje
Oh Miek... slecht nieuws, ik heb blijkbaar vorige week je toeter van je fiets gesloopt! Kwam door de Mojito's en ik kwam er gisteren pas weer achter:-) Maar ik zorg er voor dat er nieuwe toeter op komt!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Noortje
Hallo!!
BeantwoordenVerwijderenWij zijn druk met de voorbereidingen om in juni 2010 te vertrekken ook voor een reis om de wereld. Wij volgen jullie dus nauwgezet en pluizen jullie verhalen, foto's en (schitterende) filmpjes uit. Hoe jullie alles beschrijven, een genot om te lezen!
En misschien tot ooit ergens op het water!
Warme groetjes,
Etienne & Denise
La Luna