Are you in any kind aware of our existence?"
"Goodmorning Blue Penquin! Absolutely, we saw you appear on our radar 8 miles ago."
"That's lovely. Our current course is 320 degrees three-two-zero, and we're doing 8 knots. Can we assume that you won't run us down?"
"HAHA! That won't be a problem at all Sir, we will turn to your stern"
"Sounds like a good plan. Goodnight and have a good watch"
"Same to you Sir. Standby on one-six"
En zo draaide, iets ten noorden van Aruba, een 300 meter lang slagschip netjes haar boeg om de Blauwe Pinquin langs te laten. Ik had al een tijdje zitten gluren naar de kolos die in de maanovergoten nacht recht op ons af kwam stomen. Prachtig gezicht, een cruiseschip uit de Bismarck-klasse, 's nachts om een uur of drie, als de meeste bejaarden al naar bed zijn. De helft van alle lichtjes zijn dan uit, en dat geeft zo'n joekel een macaber en ietwat dreigend aura.
Meestal lummelen die cruiseschepen maar wat rond op zee, omdat het voor de cruise-ervaring nou eenmaal leuker is als ze 's ochtends precies om 8 uur ergens aankomen. Weten die Amerikanen veel dat ze daarvoor de hele nacht rondjes varen met 10 knopen? Maar als zo'n drijvende bijlmerflat dat doet terwijl jij er net precies vóór vaart, is het wat anders. Dan is het voor de gemoedsrust wel fijn om even met ze te kletsen over de marifoon. En het breekt de nachtwacht een beetje. Ik had al een paar emmers water in mijn gezicht gekregen, en was wel toe aan wat ander vermaak.
Het is zaterdagmorgen vroeg en we zijn op vrijdag vertrokken van Curacao. We zeilen momenteel richting Porvenir, Panama. Daar komt mijn broer op vrijdag aan. Porvenir is een piepklein eiland met 8 huizen en een landingsbaan. Als we die arme jongen daar niet oppikken moet hij onder een kokospalm slapen, en vandaar dat we een beetje haast hadden op Bonaire en Curacao.
Op Bonaire konden ze ons zeil niet maken, dus hebben we daar vooral patat oorlog gegeten, gesnorkeld, en een paar biertjes gedronken met Wim en Margreet. Dat is familie van familie van Miek en uiterst goed volk om de zon mee te zien ondergaan onder een Heineken parasol. Maar het zeil wordt er niet beter van, en dus zijn we de volgende dag meteen naar Curacao vertrokken. Windje mee op de fok, prachtig tochtje en sinds lang weer veel scheepvaart om ons heen. Curacao is een soort vliegentape voor wereldzeilers, want het schijnt daar zo gezellig te zijn dat de helft er blijft plakken en nooit meer weggaat. We worden er uiterst welkom onthaald door David van de Karna, Pieter van de Baerne en nog veel meer langblijvers. De zeilmaker zit aan de bar van Asiento op ons te wachten en we hebben nog nooit zo snel na aankomst zaken gedaan. Koud bier erbij natuurlijk, en heerlijke loempia's. Die schijnen zelfs beroemd te zijn. De Albert Heijn brengt je hier met de bus naar je boot en de douane is uiterst vriendelijk en mooi gelegen in Willemstad. Het kost ons een dag om in(en meteen weer uit) te klaren, boodschappen te doen, ons zeil weer op te hangen en uitgebreid te snorkelen. Onze lekkages zijn dichtgekit, we hebben zuurkool met rookworst bereid, heerlijke verse vruchtensapjes gedronken, nieuwe slippers gekocht, Nederlands volkorenbrood gegeten en een halve kilo Gouda ingeslagen. En hup, toen waren we weer onderweg.
Porvenir ligt in de San Blas archipel en die wordt gerund door de Kuna indianen. Die doen dat zo goed dat er nul vervuiling is, geen dikke hotels en toeristenellende. Alleen puur natuur paradijselijke eilanden met indianen die weliswaar af en toe een kleedje verkopen en iedereen welkom heten, maar vooral gewoon hun eigen ding doen. Zoek maar eens foto's op intenet van San Blas of Kuna, dan kan je het zelf zien. Wij gaan het nu hopelijk ook zelf zien. De tocht erheen kan erg winderig en hobbelig zijn, dus hopelijk gaat alles goed. Uit voorzorg blijven we 100 mijl uit de Columbiaanse kust. Tot nu toe gaat het als een raket. We hebben zojuist ons dagrecord verpulverd, en hebben de afgelopen 24 uur 178 mijl afgelegd onder dubbelgereefde zeilen. Dat moet je ook eens proberen.
groeten!
Ben
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Whoehaaaaaaaaa, wat gaan jullie goed!
BeantwoordenVerwijderenIk was net blij verrast met nog een update ;-) Zo snel!
Nu komen jullie in de buurt van bekend terrein voor mij.
Dus ik moet dit even zeggen: Als jullie de kans krijgen om naar Bocas del Toro te gaan (Panama) raad ik het zeker aan. Ik heb daar de mooiste en kleinste gifkikkers (mafkikkers voor Miek) gezien. Er is veel water tussen de eilandjes, dus misschien kan BP er gewoon tussendoor varen. En daar zit Luxcafe van een Canadees stel met alleen maar healthy food en drinks (geen vlees). Past helemaal bij jullie, ik heb daar de lekkerste quiche ter wereld gegeten en de sfeer is heel relaxed. Piepklein zaakje, met 4 tafeltjes buiten. Als ik het me goed herinner hebben ze ook 2 computers voor de reizigers om te internetten. Anyway, wel heel leuk om daar rond te kijken (veel backpackers).
Blijf bloggen!!
X