zaterdag 29 mei 2010

Bijna op weg


Het kost wat moeite om weg te komen hier. San Cristobal is een erg schappelijk eiland, met vriendelijk volk. Elke avond zakt de zon hier spectaculair in zee, na eerst de gebouwen op de kade met een warme gloed te hebben overgoten. Wij eten dan soms een ijsje of drinken een borrel met het volk dat hier ook rondhangt. Er hangen hier erg veel ongure types rond. Soms proberen ze aan boord te komen, maar dat lukt ze gelukkig nooit.


De zeeleeuwen knorren en grommen overal doorheen, en gelukkig zijn ze nét niet lenig genoeg om bij ons in de kuip te klimmen. Ze stinken, maar zijn verder een toonbeeld van dierlijk vernuft. Het is verbazingwekkend hoe veel acrobatiek ze uit hun lompe, vette lichamen kunnen peuren. Te water gedragen ze zich als gracieuze goden, aan land zijn het meer varkens na een amputatiecursus. Totdat ze in beweging komen en pijlsnel voort blijken te kunnen hobbelen op hun tot poten getransformeerde zwemvinnen. De dominante mannetjes zijn het meest lachwekkend. Hoewel erg indrukwekkend, is hun gedrag voorspelbaar en volgens moderne maatstaven weinig verheffend. Al verkrachtend en boerend wentelen ze zich rond in de uitwerpselen van hun teefjes. Zelfs tijdens die grandioze zonsondergangen gaat dit barbaarse schouwspel onverminderd door. Kleuters moeten vluchten of worden platgedrukt, en rivaliserende andere mannetjes worden op luide toon, ondersteund door harde kopstoten en vervaarlijk tandvertoon op afstand gehouden.

Dat primaire gedrag is onder mensen reeds lang verdrongen. In plaats van iemand neer te knuppelen en het gewoon te pakken, loop ik netjes naar de havenmeester en haal een vergunning om diesel te mogen kopen. Diesel die later erg smerig blijkt te zijn, en alweer sla ik niemand tot moes, of bijt ik strottenhoofden open. Gelukkig laten ook de rivaliserende mannetjes zich niet meer verleiden tot basaal gedrag. En zo hoef ik niemand te doorklieven met het scherpe zwaard van mijn echtelijke trots. Ik pareer simpelweg wat grapjes over mijn beeldschone blonde vrouw, en iedereen is tevreden. Ondertussen brullen de zeeleeuwen gewoon door, en heffen wij het glas op de menselijke beschaving die ons allen nog rest. Het is, met andere woorden, tijd om weer verder te gaan.


De boot is er klaar voor, en wij zijn dat bijna. Miek herstelt van een klein griepje, en als dat zover is gaan we ankerop voor een nieuw hoofdstuk. De langste etappe tot zover wacht op ons. We proberen regelmatig onderweg de site te verversen. Jullie reacties zijn meer dan ooit welkom. Het kan ons niet triviaal genoeg zijn. Want ondanks dat het spannend en gigantisch is, wat ons daar wacht, hopen we stiekem op rustig weer en kalme zeeën, zodat ons leven op de oceaan gevuld kan zijn met triviale beslommeringen en gedachten. Gedachten en beslommeringen die waarschijnlijk veel saaier zijn dan jullie op basis van alle op deze plek beschreven avonturen zouden verwachten.

Tot snel
Ben

9 opmerkingen:

  1. ok, zo triviaal als maar kan zijn, ik wens jullie rustig weer en kalme zeeen. Dit van iemand die jullie log al maanden volgt, omdat ze zelf ook ooit wil doen wat jullie doen. Geniet van jullie verhalen, en de eerlijkheid en humor. Maakt het veel geloofwaardiger dan halelujaverhalen. Blijf schrijven, dan blijf ik lezen :) Alle goeds gewenst, Cora

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van mij dan ook een triviaaltje ;)

    Hoop dat jullie door een mooie wind over een kalme Pacific geblazen worden!

    Man, man, man. 3000 Mijlen onderweg. Ik zet in op 20 keer Happy Hour a/b van de Pinquin.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mieke en Ben, heel veel succes toegewenst bij jullie langste oversteek over de Pacific,blijf vooral jullie belevenissen opschrijven, nog geen enkel "saai" bericht gelezen. We volgen jullie iedere dag!
    Christine en Nick Piscaer.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. YO! Wordt vast een mooie oversteek met waanzinnige atollen onderweg...Die van ons was heel rustig (net voor Tahiti een tropisch stormpje, niet enorm heftig) en ben toen iedere dag in de masten geklommen om lekker om me heen te gaan zitten koekeloeren... vooral heeeel veeeel water gezien ;-) Goeie vaart!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hopelijk zijn jullie onderweg, want dat betekent dat miekje ook weer beter is en dat is toch wel zo leuk!
    andrea en ik zijn nu in quito, terugdromend van de galalalalapagos en al die toffe beestjes daar (en stoere verhalen daarover vertellend aan andere reizigers).
    de jungle had gelukkig ook zo z´n aandeel in beestjes, ik heb zelfs een pirana gevangen! die de rest rucksichtlos heeft opgepeuzeld...
    ik hoop dat jullie avontuur op zee net zo geweldig wordt als het onze op de cuyabeno rivier (en hangend boven de wolken van mindo).

    BeantwoordenVerwijderen
  6. carlala y andrea,
    vergeet niet naar cafe de Pobre Diablo te gaan voor een concert, heel lekker italiaans te eten bij La Briciola (calle Toldeo) of bij Crepes y Waffles te lunchen. Mooie fietstochten maak je met de Flying Dutchman en bier drink je in een van de vele cafes in Guapolo. Als je voor Fundacion Guayasamin (canal 8) staat met je rug naar de ingang maak dan een foto svp van het hoge gebouw (8 pisos) 75m voor je.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. oeioeioei, dat gaat denkelijk niet meer lukken! we zijn vannacht namelijk met de bus naar cuenca gereden en moeten morgen toch echt naar ingapirca, en dan is onze tijd zo ongeveer op...
    we hebben wel quito van bovenaf gezien, via de teleferico! al zagen we vooral hoeveel wolken zich boven quito kunnen verzamelen. het zijn er best wat. hopelijk is dat op de oceaan niet zo erg, want bij ons kwam er ook allemaal vervelende regen uit terwijl ik mijn regenjas vergeten was.
    heb je nog goede tips voor cuenca, toevallig?
    we zijn vooral wanhopig op zoek naar goed eten want ze hebben hier maar weinig kaas gegeten van vegetarisch en suikerloos eten. en van lekkere kaas. ik begin te begrijpen waarom je zo smachtte naar nederlandse kaas, miek...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. en via Cuenca naar Loja en Vilcabamba(madre tierra hostal!)? of naar de kust (Puerto Lopez en Hostal Mandala?).
    In Cuenca niet heel veel soeps behalve mooi plein. Ecuador staat niet bekend om zn culinariteit, misschien aan de kust meer keuze. Arroz, papitas, cevollitas con ensalada de tomates

    http://picasaweb.google.es/vlrutte/Quito20012006#

    BeantwoordenVerwijderen
  9. helaas, van cuenca naar guayaquil, op weg naar het einde van de vakantie! maar de pleinen hier zijn inderdaad erg tof, net als de incadingesen.
    en hoe is ´t met de culinariteit op de bp? eten jullie nog net zo lekker als toen wij aan boord waren?

    BeantwoordenVerwijderen