donderdag 23 september 2010

De pas in zeilen


De grote BP jungle-expeditie in Huahine

We liggen sinds donderdag op Raiatea. Zonder motor, want die doet het even niet. Dat is erg balen, want we willen snel verder richting Westen. Tussen Huahine en Raiatea kregen we motorpech. Nu liggen we op een nieuwe verstuiver te wachten en hoop ik maar dat we alles weer passend en niet lekkend in elkaar krijgen.

Onze vrienden van Tao8 zijn voor de morele support bij ons in de buurt komen liggen. We liggen aan een meerboei aan de westkant van het eiland, met uitzicht op Bora Bora in de verte. Het binnenzeilen van de lagune Raiatea was best spannend. Zonder motor en met maar heel weinig wind voeren we op de pas af. Ver voor ons voer De Ware Jakob, een Nederlands schip met aan boord Jaap en Renee, en zij waren zo lief om een paar uur op ons te wachten bij de ingang van de pas. Dan konden ze ons een sleepje geven als er wat mis zou gaan of de wind zou wegvallen.

De wind zakte langzaam in en kwam pal van achteren toen we de pas binnenvoeren. Aan beide kanten van ons dikke brekers, en wij net wel of net niet op gijpkoers. We kropen met 2 knopen snelheid naar binnen. Elk klein vlaagje koesterend stond ik met het zweet in de handen op de kuipbanken. Miek aan het roer en Jaap en Renee vlakbij op de uitkijk. Het ging uitstekend en toen we eenmaal in de lagune waren konden we gijpen en zeilde het gemakkelijk naar het stadje, Uturoa.

Ankeren was wel weer erg spannend. Het water is overal erg diep en het enige ankerbare plekje was erg dichtbij een ondiep rif. We varen er voorbij, gijpen, loeven op en sturen aan de wind. We houden de dieptemeter strak in het oog. Diepte 6 meter, diepte 8 meter, diepte 12 meter. We rollen snel de fok weg en ik ren naar voren om het anker te laten zakken. Dan roept Miek "Diepte 24 meter." Shit, we zijn er alweer voorbij. Het is echt een piepklein stukje waar we kunnen ankeren en er ligt ook nog een ander jacht waar we niet te dichtbij mogen komen. Ik rol snel de fok weer uit en we vallen af over bakboord. We weten nu waar we het anker willen uitgooien en de tweede poging slaagt. We liggen achter ons anker. Ik duik de bijboot in om het anker te checken en te zien hoe ondiep het achter ons schip is. We liggen in 6 meter water en 2 scheepslengtes achter ons begint het koraal. Niet echt ideaal zonder motor, maar we moeten het er even mee doen. De Ware Jakob draait een rondje om ons heen en als we vastliggen gaan zij elders een plekje zoeken. Zij hebben een paar uur opgeofferd om ons naar binnen te helpen, geweldige lui.

Na een uurtje gaat het flink waaien op onze ankerplek. Door de stroom komen we bijna tegen onze buurman aan. Ook zijn we bang dat we krabben en op het rif achter ons terecht komen. Het geeft een goed gevoel om alles zelf zeilend te hebben gedaan, maar we liggen niet erg fijn en kunnen niet zonder hulp weer weg. Onze bijbootmotor is te klein om de boot door de wind te trekken.

Als ik naar de kant ga om te kijken of er een plekje in het haventje is, kom ik David tegen. Met hem hebben we veel samen opgevaren. Hij biedt aan om ons morgen met zijn bijboot naar de andere kant van het eiland te slepen. Ideaal want daar is meer beschutting en kunnen we een meerboei pakken. Aan die meerboei liggen we nu nog steeds. We hebben een kapotte en een lekkende verstuiver en ik heb al weer erg veel geleerd over sleutelen aan Diesels. Zoals zo vaak met amateur-sleutelwerk gaat er ook van alles fout en ik breek een banjerbout in de retourleiding kapot, zodat er nog een onderdeel te bestellen is. De onderdelen zijn nu onderweg en als we dat allemaal passend krijgen en werkend zal dat een hele grote opluchting zijn. En zijn we hier zo snel mogelijk weer vertrokken. Het voelt als een ernstige onderbreking van het paradijselijke bestaan en we zitten hier toch een beetje met samengeknepen billen te hopen dat we alles weer gefixt krijgen.




Als we het voor onszelf proberen te relativeren hoeven we alleen maar rond te kijken. Kraakhelder water, een rif waar de zee op breekt, een prachtig groen eiland en in de verte Bora Bora dat op ons lijkt te wachten aan de horizon. We genieten er niet heel erg van, maar hopelijk is dat snel weer anders.

Groeten
Ben

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

4 opmerkingen:

  1. Vincent. B. zegt: Beter dat die verstuiver hier het begeeft dan in een vliegende storm waar het echt uit de hand zou kunnen lopen.
    Hopelijk hebben jullie een hele set reserve-verstuivertjes, bouten etc besteld. Wel even goed ontluchten zometeen.
    Ps: zodra jullie naar NZ gaan moet je maar laten weten of je het adres van de oom en tante van Gwen in Wellington wilt hebben. Toffe lui met een groot netwerk all over NZ. Altijd handig.

    Take care.

    V

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Hey,
    Ik heb een goed idee, we sturen pieter even voor de motor(ging voorlezen wat er stuk was, hij kwam meteen met hele verhalen) En dan ga ik gewoon ff gezellig mee:-)
    Goede idee toch of niet?

    Liefs Noortje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb de balle-verstand van zeilboten, dus daar kan ik jullie niet bij helpen.. Maar zoals altijd weet ik dat jullie het prima gaan redden ;-)
    Hoop dat jullie inmiddels wel weer aan het genieten zijn, want de beelden die ik in mijn hoofd krijg bij jullie verhalen zijn geweldig! X

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou, hehe... de motor is dus weer opgelapt en getest.
    nu weer lekker zeilen !
    grt,
    Gerlof

    BeantwoordenVerwijderen