Een rokje en drie oude boeken

Om ongestoord zijn gang te kunnen gaan trok Friedensreich Hundertwasser zich in 1973 terug in Nieuw Zeeland. Hij had het wel gehad met het gejaagde en energieverslindende leven in Europa en bouwde hier zijn eigen huis in de natuur. De Oostenrijker was naast kunstenaar een redelijk gevierd eco-architect. Bekend van die rare scheve gebouwen in o.a. Wenen waar bomen in groeien. Je hebt het vast wel eens gezien.

In het behoorlijk saaie stadje Kawakawa heeft Hundertwasser als laatste kunstje de openbare toiletten ontworpen, en daar heb ik vorige week in geplast. Dat luchtte enorm op en dat is weer op bijgaande foto te zien. (Als we weer bij het internet zijn zetten we die erbij ok?)
Alleen als je een Hundertwasser plasser bent word je zomaar na het plassen op de foto gezet. Let op de geestverruimende tegeltjes.

De afgelopen week hebben we heerlijk gezeild met aan boord Ruud en Anneke. Miek had daar al erg lang naar uitgekeken en het was erg leuk om ze in Auckland van het vliegtuig op te halen. Net als Hundertwasser zijn zij het hectische leven in Europa ontvlucht. Al is het maar voor heel even. Ze waren heel blij om hun dochter na meer dan 1,5 jaar weer te zien en we hebben er een goed feest van gemaakt. Voor ons vertrek uit Nederland hebben Ruud en Anneke zo hard geklust aan onze boot dat het bijna schandalig was dat ze nooit met de Pinquin hebben gezeild. Dat is nu dus mooi rechtgezet. We hebben heerlijk gevaren, gesnorkeld, vis gevangen, gefikt en prachtig gewandeld. De ouders Stiekema blijken uitstekende fokkematen en we hebben ze flink laten werken aan de lieren toen we weer eens een baai in of uit kruisten. De motor heeft het nog rustiger gehad dan anders, want zelfs ankerop ging op zeil. De dolfijnen lieten zich helaas niet van dichtbij zien, maar dat komt rond de kerst vast nog wel, want dan komen ze weer een paar dagen aan boord.

We zagen veel blauwe pinguins. Mooie beesten zijn dat toch. Ook een paar dode trouwens die ronddreven. Dat komt door een storm van een paar weken geleden zeggen ze hier. Het heeft heel hard gestormd en toen zijn de jonkies een beetje van streek geraakt. Dat was trouwens de storm die wij probeerden te ontwijken. Onze vrienden van zeiljacht Mojo zaten er middenin en die hebben een dag windkracht 9 en 10 gehad en zijn al hun zeilen kwijtgeraakt en in een etmaal 150 mijl de verkeerde kant op afgedreven. Dat hoorden we vorige week toen we ze weer spraken, voor het eerst sinds de Galapagos. Wij blij dat we een week later waren vertrokken uit Tonga.

Nu is het even rustig aan boord en zijn we in blijde verwachting van de komst van Gerlof, Esther en Vera. We liggen voor anker bij Russell, een heerlijk ingeslapen stadje. Ooit noemde ze het hier het 'hellhole of the pacific' en viel er veel te zuipen, hoeren en sloeren. Toen Darwin hier in 1835 voor anker lag met de Beagle was hij niet erg gecharmeerd van het goddeloze oord dat hij aantrof. Verschillende missieposten hebben het de afgelopen 175 jaar echter tot een uiterst aangeharkt oord weten te preken. We hebben er geweldig gewandeld door de natuur en langs historische plekken waar de Maori's de Engelsen hebben bevochten, maar vooral andersom. De geschiedenis hier is beladen, en iedereen doet zijn best uiterst politiek correct te zijn. Toch lees je vooral de westerse variant van de gebeurtenissen. Het prachtig museumpje hier heeft een fantastische replica van de Endeavour van kapitein Cook (die toen nog luitenant was). Schaal 1 op 5, met tuig en zeilen en echte blokken. Een ploegje getrainde lilliputters zou er zo mee weg kunnen varen. Ook al valt er zelfs voor zulke kleine mannetjes helaas niets meer te ontdekken. Aan de overkant van de weg een geweldige tweedehands winkel. Miek heeft een rokje gekocht en ik weer drie nieuwe oude boeken. Bij elkaar kostte dat minder dan wat je zoal betaalt voor een Cornetto-classic op een zonnige zondagmiddag bij een snackbar in bijvoorbeeld Scherpenzeel. Voor vis en chips kun je beter naar Opua gaan. In Russell is die bijna net zo vet als in Harwich, en dat is geen aanbeveling. Je krijgt het hier ook in een oude krant. En zo kwam het dat we gezeten aan de waterkant met volle mond onze horoscopen van verleden week konden vergelijken met het waargebeurde actuele heden en het klopte ook nog!

Groeten
Ben

----------









radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com