"Op naar het Noorden!"

We zijn onderweg naar het Noorden. We hebben daar goede verhalen over gehoord. Het schijnt dat het in het Noorden erg goed toeven is. Maandagmiddag om 14:30 uur gooien we de trossen los. Het waait flink maar de goede kant op. " Op naar het Noorden" roepen we enthousiast en om elkaar een beetje moed in te roepen. De verwachting is dat het weer geleidelijk steeds beter wordt en we zijn er klaar voor. Het zal wel een ruig begin worden, zo stellen we ons voor, maar dan zijn we tenminste een goed eind op weg voordat de wind weer wat inzakt.

Nog voordat we de baai uitwaren meten we windkracht 7. 'Was dit nou wel zo slim' , denk ik bij mezelf. Het is ook altijd wat. We roepen een boot op die al een uurtje buiten is. "Hier valt het wel weer wat mee" , roept Rick, de Amerikaan die voor ons vaart. Hij gaat terug naar Alaska waar hij vandaan komt, ook in het Noorden. Ok, dan moet het maar. Niet zeuren. Eenmaal op open zee valt het allemaal best mee. Het waait stevig maar met 2 riffen in voor- en grootzeil gaat het prima. De zee is redelijk rustig en we racen de nacht in. Gaandeweg de nacht gaat het steeds harder waaien. Tot in de vroege morgen waait het 7 beaufort om daarna iets af te nemen. In de buien meten we meer dan 40 knopen.

Gek genoeg gaat het als een speer. Het is niet erg comfortabel, maar de boot glijdt geweldig over de golven en met de kleine zeiltjes zijn de krachten op het tuig te overzien. We varen 160 mijl in de eerste 24 uur en eten de vooraf bereidde nasi. Het heeft ons wel eens beter gesmaakt, maar over het algemeen houdt de bemanning zich uitstekend. Het is ook volle maan en ik zie een regenboog van maanlicht. Ik wist niet dat dat ook kon, het ziet er op zijn minst mysterieus uit.

Inmiddels zijn we op de vierde dag van onze oversteek. Het is dus een feestdag. Het waait nog steeds 25 knopen en de zeeen zijn magistraal. We voelen ons alpinisten in een bewegend bergland. Het hogedrukgebied waarop wij thans meeliften schiet koude poollucht als een raket naar het Noorden. Wij liften mee op deze koude luchtstroom. Het gevolg is dat we nog steeds als Michelinmannetjes ingepakt in de kuip zitten te kleumen met mutsen, laarzen en lange onderbroeken aan. Zelfs al zijn we momenteel al op 29 graden zuid. We klagen niet want deze sneltrein brengt ons uiterst gezwind in de juiste richting.

We varen bijna langs Norfolk eiland. Een gevangeniskolonie waar de zaken volledig uit de hand liepen. De geschiedenis van dit eiland is gruwelijk. En dat nog maar 200 jaar geleden. Later hebben ze het nageslacht van de muiters van de Bounty er nog een tijdje geprobeerd te dumpen. Maar die kregen heimwee naar hun eigen godvergeten eiland, Pitcairn, in de buurt van paaseiland. Het zou een interessante tussenstop zijn, ware het niet dat de Australische autoriteiten het je nogal lastig maken als je hier wilt stoppen. We varen dus maar vrolijk verder. Het Noorden wacht.

Groeten vanaf
29'26.3 Z 170'32.5 O

Ben

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com