We zijn er

Na 3,5 etmaal op zee zijn we op de Isla Graciosa aanbeland. De tocht was formidabel. Mooi, ontspannend, vermoeiend, prachtig. We hebben de tijd even uitgezet en kregen een voorproefje van langeafstandszeilen waarvan ik lang gedroomd heb. De invloed van het land was al snel verdwenen. Zonder haast genoten we van het prachtige landschap waar we langzaam deel van werden. Af en toe een boot aan de horizon, soms een dichtbij. De wind uit het Noorden, variërend van 5 tot 25 knopen. De hemel wisselde vaak. Onbewolkt, zwaarbewolkt, buiig, mistig en dat soms allemaal binnen een uur. Ook 's nachts konden we van de hemel genieten want het was volle maan. En de maan kwam maandagavond exact op het moment van zonsondergang tevoorschijn aan de andere kant van de horizon. Ze wisselden elkaar af. We gingen bijna denken dat dat zo hoort. De nachten waren fel verlicht. Het weer was ons goed gezind. Geen rare winden, onweer en maar een klein beetje mist. De boot deed het fantastisch. Ze is gemaakt voor het grote zoute water.

Onze bestemming is een prachtige raar klein eilandje, dat bestaat uit een paar vulkanen en een hoop zand. Woestijn bijna, met veelkleurige lavabergen, zwart gesteente en rare puisten uit de grond. Er loopt ook een handjevol uiterst bleke Duitse toeristen rond die hier met het vliegtuig heenvliegen om ecotoerisme te 'doen'. De uitgebreide verkenning moet overigens nog plaatsvinden. We zijn gisternacht om 4 uur aangekomen. De haven was vol dus lagen we langszij een ander jacht. Vanmorgen moesten we alweer weg. Geen plaats, want vol. Dat hadden we niet verwacht. Een uithoek waar bijna niemand komt, dacht ik. Vergeet het maar. Net als wij zijn nog vijftigduizend mensen met een boot aan het rondzeilen, terwijl ze volgens de heersende conventies op een kantoor zouden moeten werken. Daarom is het druk en ligt het haventje van een heel klein pietepeuterig vulkaaneilandje, bij een wildwest dorpje met zandwegen, helemaal ramvol. Dat haventje bestond 6 jaar geleden nog niet eens.

Het alternatief bleek nog beter: Met een gratis ankervergunning (want natuurgebied) die ik vanmorgen nog even snel op het gemeentehuisje heb geregeld liggen we nu voor anker in een prachtig baaitje. Voor ons strekt zich Graciosa uit als het decor van een Western. Geen wegen maar zandpaden. Kaal stuiverig landschap. Nog maar net geboren bergen. Mineralen die nog geen schaamte hebben en hun felle kleuren open en bloot laten zien. Een groot zwartvulkanisch ravijn torent boven het smalle doorgangetje tussen de twee eilanden uit. Dat is Lanzarote, de grote broer van Graciosa. Michel Houellebecq schreef een fantastisch boek over dit eiland, en over de toeristen die er rondlopen. Ik werd er erg vrolijk van.

Vandaag hebben we achter ons anker uitgerust. We genieten van de start van een nieuw hoofdstuk. En zijn weer een nieuwe hobby begonnen. Video-editing. Vooral Miek blijkt talent te hebben. Als we online zijn komt er vast wat resultaat van haar noeste arbeid op de site. Ondertussen moeten jullie de groeten hebben.

Ben

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com