zaterdag 19 december 2009

Dagelijks Gomera

Het weer zit ons niet mee. We hadden vorige week al richting de Kaap Verden willen vertrekken, maar helaas, de wind komt uit het zuiden of er staat helemaal geen wind. Kortom geen sneeuw of vorst, maar wel La Gomera, waarschijnlijk nog tot de kerst maar we vervelen ons geen moment.

Wat wij zoal doen? We hangen de toerist uit, maken een joon, naaien een tent, knutselen een wateropvangzak, zorgen voor de innerljike mens, doen plaatselijk-cultureel en drinken elke dag een kopje koffie op het terras van de Cubaan, heerlijke koffie voor 60 cent.


mooi Gomera











Op maandag, bijvoorbeeld zijn we 's ochtends in de bus gestapt. Ergens halverwege het eiland, zijn we uitgestapt en hebben daar gewandeld naar de hoogste top, ongeveer 1500m. Als je vanuit de boot het eiland bekijkt, ziet het er allemaal heel kaal en dor uit. Boven op de berg is dit een heel ander verhaal. Het is er dicht begroeid met laurier- en pijnbomen. Dit is de oorspronkelijke begroeiing van het eiland en ze proberen deze vegetatie weer terug te brengen naar hoe het was begin vorige eeuw. Op een bepaald moment is er erg veel gekapt en de bomen die toen terug kwamen waren eucalyptusbomen. Het probleem van deze bomen is dat zij de grond ongeschikt maken voor andere bomen en zelf erg goed gedijen. Maar blijkbaar weet een echte Gomeriaan daar wel raad mee, want de top van de berg ziet er weer fraai uit met de pijn- en laurierbomen. We zijn naar boven gewandeld, over mooie wandelpaden met mooie vergezichten. We zijn net op tijd boven, want vlak erna komen er wolken en is er weinig te zien. We wandelen nog een aantal uren rond en drinken hoog in de bergen ergens een kopje koffie. Hierna volgen we de weg naar de bushalte, niet dat er een bushokje is, maar als het goed is stopt hier ergens tussen 16.00u en 17.00u een bus. We zijn aan de vroege kant bij de bushalte en helaas begint het te regenen. Goed voorbereid als we zijn, worden we helemaal nat. We hebben geen zin om nog op de bus te wachten en besluiten te gaan liften. Het duurt een aantal auto's maar dan stopt er een. Wij achterin en rijden maar. De chauffeur heeft een paar wijntjes op en heeft daarom zijn plaats afgestaan aan een vriend. Deze rijdt wat onwennig de berg naar beneden, terwijl de chauffeur (nu de bijrijder, volgen jullie het nog?) ons uitgebreid foto's laat zien van de opbrengst van de konijnenjacht, van zichzelf met carnaval en van zichzelf aan het werk als hoefsmid.

Dinsdag is niet echt een productieve dag. We lezen wat boekjes, ruimen een beetje op en ik ga nog even verder met de joon. De twee stokken zijn zondag aan elkaar geplakt en het betonijzer, met een matje en wat epoxy bevestigd. Tussen de buien door, schuur ik de joon aan alle kanten glad. Elke keer als ik het drijflichaam wil gaan plakken met epoxylijm, begint het weer te regenen. Na 3 pogingen geef ik op. morgen is er weer een dag.

En zo geschiede. De volgende ochtend staat het zonnetje vrolijk aan de hemel. Ik maak lijm en plak de drijver zo vast aan de stok dat wat er ook gebeurd, de drijver nooi meer los kan. Ben is ondertussen het dorp aan het verkennen. De koelwaterslang heeft een schuurplekje en wordt voor de zekerheid vervangen. Om niet meteen de reserveslang op te hoeven offeren moet hij eerst een nieuw stuk slang vinden. Gewapend met zijn slang, loopt hij links en rechts door de stad en wordt hij vooruit en achteruit gewezen. Nog voor de siesta is hij terug met een stuk slang. Terwijl hij in de motorruimte hangt om de slang te verwisselen, zit ik op het voordek in de zon met lapjes stof en de naaidoos.




Het wordt een mooie geel-rode vlag













Op het uiteinde van de joon hoort een vlaggetje voor de zichtbaarheid. Met naald en draad vermaak ik mij de hele middag maar zie ik met weerzin de zonnetent tegemoed. Mijn zoektocht van eerder op zoek naar een leennaaimachine had niks opgeleverd in het dorp. Dit is een stukje stof van 20 bij 20 cm, de zonnetent wordt 160 bij 300cm en moet ook nog eens stevig zijn.

Eindresultaat van de vlag

Veel zeilers hebben een naaimachine bij zich, dus ik hang ’s avonds nog een tekeningtekst op, met de vraag van wie ik de naaimachine mag gebruiken.


mijn tekentekst











Van al dat knutselen krijgen we honger. De neiging om uit eten te gaan is groot, vooral omdat we beide nogal fan zijn van allelerlei tapas, maar we maken natuurlijk niet alles zelf, om het vervolgens in de horeca uit te geven... We gaan wel uiteten, maar bij ons zelf op het achterdek. Ik bestel Champignons gemarineerd in knoflook, een Groene salade en een Tonijntortilla. Ben vraagt om Brood, Gamba’s en PatatasFritas. En hierbij hoort natuurlijk ook een fles gekoelde witte wijn.
Ben bakt de Gamba’s met knoflook en peper en snijdt het brood.


Gamba's met brood

Na dit voorafje bakken we de champignons en de frietjes. Deze worden samen met een heerlijke mayo-kerrie-dip geserveerd. Tijdens het smullen van deze maaltijd staat er een aardappel in plakjes gaar te worden in de pan.

De enige echte frietbakker


Champignongs met frietjes

Als dit deel van de maaltijd gezakt is, is de aardappel gaar. Deze bakken we samen met de tonijn en het geklopte ei tot een tortilla en deze wordt gelijktijdig opgediend met een Groene salade met tomaat en komkommer, afgemaakt met een balsamico-dressing.

Tortilla met groene salade

Het tappasrestaurant op het achterdek van de Blauwe Pinquin kan ik iedereen aanraden. Het enige nadeel is, dat je bij dit restaurant wel de afwas moet doen...

De volgende ochtend, nog tijdens de pannekoeken ( je moet wat als de yoghurt op is), wordt er geklopt. Een Deense dame zegt dat ze onder het bed duikt (dat is op een boot meestal een zoektocht van minimaal 30 minuten) maar dat ze straks de naaimachine komt brengen! Hiephoi, dag naald en draad, tot later!
Ik snel me naar het dorp om een spoeltje, twee klosjes van 100m garen en wat reservenaalden te kopen. De naaimachine is een topper, een ’fancy’ ‘major janome’, zonder moeite door 4 dubbel gevouwen stof (voor wie het iets interesseert). Terwijl buiten zich buien vormen en de wind aantrekt, naai ik me een ongeluk. De 200m garen heb ik al snel op en na de siesta haalt Ben snel nog een nieuwe 200m. ‘s Avonds is de zonnetent af, op het gat voor de kraanlijn na. We kunnen niet passen want de regen valt met bakken uit de lucht en de wind giert door de haven. Terwijl ik na de zonnetent, nu we toch een naaimachine hebben, een wateropvangzeil naai, maakt Ben nassie (dit is nasi maar dan met asperge én pindasaus). Ik heb de smaak te pakken en knutsel na het eten nog wat lusjes aan handdoeken, zoom ik mijn vest af, stik ik de vlag van de joon door en zet alvast een Kaap Verden vlag in elkaar. Mochten we er nog komen...


'trrrrrrrtrrrrrrrrrtrrrrrrr'










Na een nacht dromen over naaimachines, pas ik ‘s ochtends de zonnetent. De zon schijnt weer en de wind is gaan liggen. Kortom de perfecte omstandigheden voor onze zonnetent. Nog even een korte uitleg bij onze tent. Eenvoudig en schaduw zijn de sleutelwoorden. Het bestaat uit een rechthoekige lap, met daarin twee sleuven voor buizen, in ons geval twee pikhaken en een gat voor de kraanlijn. Na dit gat gemaakt en verstevigd te hebben is de tent klaar! Benodigdheden zijn twee pikhaken, een stuk stof van 160cm bij 300cm en 500 meter garen. Ook het wateropvangzeil past perfect. De afvoer er in gemonteerd en klaar voor gebruik.


de zonnetent en het wateropvangzeil.
In deze configuratie zullen we het niet vaak gebruiken


Ook het project joon is bijna af. Ben heeft hem fluor-oranje gespoten en ik heb nog een hoesje gemaakt voor het vlaggetje (dat hoesje hebben ze als je hem in de winkel koopt, dus onze nu ook). Alleen nog een laatste drijftest en het reflectortape bevestigen en dan hopen dat we hem nooit nodig hebben.




Onze oranje joon














Nu het er op lijkt dat we hier met kerst ook nog zijn, wordt het tijd om in de kerstsfeer te komen. Ben nodigt mij uit om mee te gaan naar het ‘concierto de navidad’. Dus ik heb me gedouched, benen geschoren, jurk aangedaan en mijn haren gekamt, zo vaak gaan we ook niet naar een concert. De leden van het plaatselijk koor en muziekverening zingen en blazen hun longen uit hun lijf maar het werkt wel. Ondanks de blote benen, waan ik me meer en meer in kerststemming.

Ik weet niet wat jullie allemaal doen, zo vlak voor de kerstdagen, maar wij vervelen ons voorlopig nog niet, nog genoeg te zien of te doen. Maar zodra we wegkunnen, gooien we los.

Kerstgroeten uit de zon
Liefs Miek

P.S. Mocht je een strijkinstument bespelen en nog een (zonnige) muziekvereniging zoeken, hier is een chronisch gebrek aan strijkers. Klarinet, saxofoon, hoorn en slagwerk is prima vertegenwoordigd. Of dit iets te doen heeft met de mogelijkheid tot het krijgen van muziekles, heb ik nog niet weten te achterhalen.


project geslaagd!

17 opmerkingen:

  1. Ja ja, een kerstgroet uit de zon....kom net terug uit de stad (ploeterend door de sneeuw)en ben zowat bevroren!

    Wij zijn ons momenteel aan het opmaken voor de eerste "witte kerst" sinds 1981! De sneeuw ligt hier (Assen)lekker hoog en het vriest de hele dag. Ik zit er zelfs over te denken om mijn benen nu eens niet te scheren want een jurk met blote benen / dunne panty zit er even niet in.

    Die tapas lijkt mij wel wat op het achterdek, die afwas doe ik met liefde. Voor de rest gaat het hier prima. Lekker druk met de studie en gelukkig bijna kerstvakantie!

    Groetjes, Ferdi & Sharon

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wow, een witte kerst...
    Ben heeft zich net (gelukkig) ingehouden. Hij had graag tegen een Engelse dame op het achterdek willen zeggen; Your milky white legs will give us a white christmas...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo lieve zeilers!
    Wat een mooie joon en wat hebben jullie toch een supertrip! Hier is het wel een witte kerst aan het worden. En dat komt niet door Engelse vrouwen, niet omdat het pvda kabinet alle buitenlanders een gratis vakantie naar eigen land heeft aangeboden. Maar het sneeuwt, kraakt en vriest hier. We hebben vandaag op het ijs gestaan. Inge, Raas en Thor hebben geschaatst. Ik heb een babybadje voortgesleept, bij gebrek aan slee. Dat werkt ook beter,want daar kunnen ze minder makkelijk af/uitvallen bij hobbels of bochten. Als ik naar jullie foto's kijk, vrees ik dat jullie ook kunnen zeggen dat onze melkwitte gezichten een wit kerst gaan geven.

    u allerhartelijkst groetend verblijf ik

    BeantwoordenVerwijderen
  4. de enige echte frietbakker? gelukkig maar dat ie daar is en deze kant op komt. ik wacht met smart! over werk gesproken, terwijl we gisteravond in Mendoza een lekker vleesje naar binnen aan het schuiven onder genot van een fantastische wijn werd ons door 2 dames die voor mooi moeten doorgaan (blond!) een digestivo hepatoprotector aangeboden. ik vroeg of ze bekend waren met het werk van een dermaprotector, dat waren ze. ik vertelde dat mijn broer in Nederland een tijdje als dermaprotector had gewerkt en dat die baan best aantebevelen was. ook mooie vrouwen kunnen boos kijken, helaas. de hepatoprotector sturen we wel op voor als jullie last krijgen van de frietjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vanuit een erg wit Zwolle kan ik wel zeggen dat ik jaloers ben op die mooie zon en de bruine benen. Het ziet er nog steeds mooi uit :-).

    Maar mijn blik viel voornamelijk op de volgende zaken:
    -heerlijke tapas (met receptbeschrijving). Ik mis ze!!!
    - jullie onzettende creativiteit, wat ziet het er allemaal super uit;
    - maar voornamelijk de creatieve brief voor het lenen van de naaimachine LOL. Komen die plaatjes al uit het boekje???

    Ik zet de kachel nog wat graden hoger om zo de foto's van het geweldige sint-kerstfeest te plaatsen, zodat jullie ze kunnen zien (inclusief zilveren Bep en oranje Martin in kerstsferen). Klein voorproefje, ik heb toch een prachtig gedicht ontvangen van Sint :-).

    Ondertussen duim ik voor een dikke laag ijs, zodat mezelf met kerst misschien eindelijk na jaren eens op het ijs kan begeven :-).

    Dikke kus Bep, Martin, Patries (en de egels)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hey Hey,
    Wat een geweldig verhaal weer! en wat een heerlijke tapas! oooh ik ben jaloers... tis dat pieter al boodschappen heeft gedaan voor vanavond en ik heb begrepen dat Tapas niet op ons menu staan:-(
    Zoveel als jullie heb ik niet te vertellen, want ik lig nog steeds op de bank. De sneeuw buiten ziet er mooi uit, maar volgens pieter is het heeeeeeeeeel koud:-) Dus ik blijf maar lekker binnen! Heel veel succes met de voorbereidingen!!

    Liefs Noortje

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha Annemieke, en Ben natuurlijk!
    Geweldig zo´n zonnetent! Kunnen wij ook wel gebruiken hier in Argentinië! ´s Middags tussen 12 en 5 ligt hier toch alles stil dus mooie tijd om in de koelte in het hostel te liggen en Internetten! Ben wel jaloers op jullie lekker op de zeilboot, beetje knutselen! Wij gaan vanavond naar Montevideo en 2 dagen erna naar Punta del Este in Uruguay. Als jullie nou ipv de Kaap een kwartslag draaien, Zien we jullie daar over een tijdje ok!!
    Wij zijn Saskia en Melissa ook al bij toeval tegen gekomen in Indonesië, Gaaf he! Heel veel plezier nog! Blijf jullie verslagen bijhouden, leuk! Over 5 weken gaan wij helaas weer terug naar NL! xx Koos

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nassie moet zijn nasi. Dit is nu de derde keer ! Hoop dat jullie niet heel veel meer nasi gaan eten.

    S.K.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Duidelijk verhaal, van die nassie. Zal er niet meer over zeuren.

    Denk niet dat ik hier niets meemaak: heb in geen jaren zoveel sneeuwpoppen gemaakt, overbodig vaak de sneeuw weggeveegd, gesleed (Micky dan, ik speelde Rudolph) en sneewballen gegooid. Ook erg leuk allemaal. Plus een extralange middagfile, 't is me wat. Blijf met stijgende jaloezie julie gezellige verhalen lezen. Tot ik het niet meer aan kan. Oh ja; slecht gescoord bij Nationaal Dictee..

    adios

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Voor de duidelijkheid, nog een maal, als Ben nasi maakt met sate dan heet dat aan boord van de Blauwe Pinquin nassie (dus dubbel s en dat is geen schrijffout!) Nasi van Ben is dus vaak nassi, maar kan ook nasi zijn. Persoonlijk ben ik meer fan van nassi!
    Miek

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Nassi met SS kan niet hoor! Andersom lijkt het ook een beetje op Nazi, maar dat is dan met een hoofdletter en nasi niet.
    Ik had 42 fouten tov 29 gemiddeld! (ik kwam voorgaande edities altijd beter uit dan het gemiddelde). Toch jammer dat het dan net met het laatste Nationaal Dictee mis gaat.
    Volgens mij zou het ook extra lange file en niet extralange moeten zijn.

    Dan nog een belangrijke mededeling voor de Kerstman en andere fans, Peter Wigman kan post/pakketjes meenemen... hij vertrekt de 28ste naar de canaries !

    BeantwoordenVerwijderen
  12. J-okpil y J-extel ole ole23 december 2009 om 04:23

    Peter Wigman ole ole

    Una de las cosas más sabrosas de la Navidad son las comidas celebradas en ambiente festivo junto a familiares y amigos, desfilando por la mesa deliciosos platos preparados con esmero muchas veces sólo en esta época del año.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. miek, je maakt het nog ingewikkelder. want eten jullie behalve nasi nu ook wel 's nassie of toch nassi? of eten jullie zowel nassie als nassi en ligt het eraan waar de satésaus van gemaakt is?

    BeantwoordenVerwijderen
  14. hihi, ligt inderdaad aan de satesaus en ander toegevoegde ingredienten. Het culinair gebeuren aan boord van de Pinquin is niet zomaar wat. Dus als er in de toekomst iets wat lijkt op 'nasi' geschreven is, dan is er in ieder geval rijst gegeten.
    miek

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Géén nassi zonder trasi! :D

    BeantwoordenVerwijderen
  16. DJ Freddy Voorbips, please play some arabian music so blonde dolly Shakira can show her moves!!!

    Hier is t nog wit en ik zit maar te wachten met mn slippers op de tropische temperaturen...

    Ik ben nog steeds fan BP Restaurant. Klinkt goed allemaal! De afwas is t toch wel waard ;-)

    Vanuit een koud en wit Zwolle: Feliz Navidad!!!

    X

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Fijne kerst Pinquiners!
    Ontzettend leuk om jullie mooie foto's én filmpjes te zien!

    Groeten vanuit de sneeuwsmurrie,
    Rutger

    BeantwoordenVerwijderen