Eerst hadden we heel lang alleen maar een boot. Nu hebben we een boot op de wal, een echte bouwvakkersbus en twee fietsen. Bovendien heb ik vanmorgen een 'professionele' Bosch excentrische schuurmachine gekocht. “Ontworpen voor de echte vakman die ook in het nieuwe millenium doelgericht zijn lotsbestemming tegemoet schuurt.” Voor meisjes met verstand van gereedschap: inderdaad , het is een blauwe.
De ontwaterhijsing van ons schip ging als de brandweer. Een-twee-HUP! En daar stond ze al op het droge. Na het afspuiten van een dikke laag groene smurrie en mosselen bleek dat de romp in veel betere conditie was dan verwacht. De zandstraler die we alvast besteld hadden om met geweld wat van de romp af te spuiten bleek niet nodig, en dat vond hij zelf gelukkig ook. Toen hij even meekeek naar de romp was hij verrassend eerlijk.
“Daar hebben jullie mij helemaal niet voor nodig joh,” zegt hij terwijl hij met zijn nagel een beetje langs de waterlijn port.
“Die romp ziet er nog prima uit en dat geld kunnen jullie vast beter besteden.”
“Vindt u het dan niet erg dat we u voor niks gereserveerd hebben?” vragen we voorzichtig.
“Welnee, no worries. En veel plezier met het schilderen!”
En zo is er alweer een uiterst sympathieke Kiwi aan onze verzameling toegevoegd. De verfgroothandelaar geeft ons onmiddellijk grootverbruikers korting (en veel ook), de gereedschapwinkel levert ons taxfree terwijl hij dat eigenlijk helemaal niet mag doen, de electraman geeft me zomaar voor honderden dollars ledlampjes mee om allemaal uit te proberen in het donker (“Kom morgen maar terugbrengen”), de mevrouw van de kringloopwinkel geeft ons voortdurend 50% korting op toch al belachelijk lage bedragen. En zo gaat het maar door. Ze verdienen hier eigenlijk het liefst hun geld door volledig open, eerlijk en oprecht te zijn, en dat is best wel verfrissend. Hopelijk blijft deze kinderlijk naïeve indruk van zakendoen met Kiwi's intact de komende maanden.
Nu zijn we dus alweer twee dagen antifouling (onderwaterverf tegen aangroei) aan het afkrabben. Dat is vies kolerewerk maar het gaat best goed en morgen is alles er waarschijnlijk al af. De romp eronder is spiegelglad, met alleen op de waterlijn wat oneffenheden. Een grote meevaller. We gaan nog steeds zelf de romp schilderen, en zijn voorlopig erg druk met alle klussen op de lijst. We klussen tussen de bedrijven door ook aan onze bus. Daar maken we een kampeerbus van, en hij dient ook als slaapplaats als we de voorpunt gaan herverbouwen.
In Whangarei kun je vrijwel alles kopen. Het is ideaal als kluspleisterplaats. Maar! Ongeveer 4 minuten fietsen en je bent in een prachtig sprookjesbos. Dat deden we zaterdag. Met de fietsen het bos in en een minipicnick langs een riviertje. Hoogtepunt was een waterval die naar verluid de meest gefotografeerde van nieuw Zeeland is. Wij hebben hem voor de zekerheid maar even vastgelegd, met op de voorgrond onze nieuwe bikes glimmend in het zuidelijke zomerzonnetje.
Het is natuurlijk niet alleen maar zon en blits hierzo. We zitten in afwachting van een verdwaalde tropische depressie. Het zou hier gaan stormen en vooral ontzettend regenen. Maar het lijkt erop alsof de boel op het laatste moment is afgebogen, want behalve wat regen vandaag en hier en daar een dikke windstoot is het rustig gebleven. Hopelijk blijft dat zo want als het echt gaat spoken slaap je in een boot die op het droge staat niet echt lekker.
Groeten
Ben
