De zweem van ingewikkeldheid over het Panamakanaal is geheel aan ons voorbij gegaan. Veel zeilers gaan eerst oefenen, door met een andere boot mee te gaan. Maar vanaf het maken van de afspraak voor het opmeten ging het allemaal zo snel dat we er geen tijd meer voor hadden. Vorige week zaterdag hebben we de afspraak voor het meten gemaakt en een week later zijn we er door.
Donderdag zijn we van kantoor naar kantoor gestuurd om uiteindelijk met ons felbegeerde 'Zarpe' weer naar buiten te stappen. Hier in Panamees water moet je een 'Zarpe' hebben voor elke verplaatsing die je maakt en dat is een uitstekende vorm van werkverschaffing. Met alle juiste papieren op zak, een boot vol proviand, water en diesel worden we om 15.00 uur verwacht bij de wacht voor de sluis. Hier moet je ankeren tot de loods aan boord komt. Op vrijdagmiddag stappen Sven, Ondine en hun dochters Enya en Mia aan boord, gooien we de trossen los en is het zo ver. We voelen ons net een huurboot, stootkussens en autobanden rondom, terwijl we de haven uitvaren. Met ons liggen nog 4 boten te wachten op een loods. Om 18.15 uur komt deze aan boord en daar gaan we. Met een beetje zenuwen en een heleboel nieuwsgierigheid varen we bij ondergaande zon naar de eerste sluis. Na 7575nm te hebben gevaren nemen we afscheid van de Atlantische wateren.
Het verschil tussen zeeniveau en het Gatunlake is 27 meter. Om deze hoogte te bereiken zijn er drie aaneen gesloten sluizen die per keer negen meter stijgen. In tegenstelling tot de Nederlandse sluizen lig je hier niet tegen de muur aan maar in het midden. Niet in je eentje, maar vast aan een of twee andere boten. De Teou, een catamaran van 15 meter, ligt in het midden. Wij aan bakboord en de El Chiringuito aan stuurboord. De buitenste boten doen het lijnenwerk naar de sluismuur. De Teou, in het miden, doet al het manoeuvreren van sluis naar sluis. Het is alsof hij alleen vaart, geweldig zoveel motorpower. Als we de sluis invaren staan er vier mannetjes op de kant die een hulplijn werpen. Als voordekker is aan mij de eer om deze lijn te vangen en vast te knopen aan mijn 50 meter lijn. Dan lopen de mannetjes met de lijn naar het einde van de sluis om daar mijn lijn om een bolder te leggen en moet ik deze strak houden. Ondine helpt me met het strak houden van de lijn want met zoveel boten is dit behoorlijk zwaar werk. Het geweld waarmee de sluizen vullen is onvoorstelbaar, zeker als je bedenkt dat ze geen pomp gebruiken maar alleen zwaartekracht. Het zoete water komt met behulp van zwaartekracht door 16 gaten de sluis binnen. Het mengen van zoet en zout water gaat met enorme draaikolken gepaard. Ben doet samen met Sven de achterlijn, terwijl hun dochters de opdracht hebben zoveel mogelijk foto's te maken. Zo gaan we in 3 uur door de drie sluizen heen en gaat onze loods weer van boord, als we vast liggen in het Gatunlake. We maken snel wat te eten en gaan slapen. De boot is vol maar iedereen vind een plekje.
Om 5 uur worden we door de apen gewekt die in dit oerwoud wonen en om 6 uur stapt een andere loods aan boord. Vandaag de andere 3 miraflor sluizen. Het is prachtig varen over het meer tussen de groene oerwouden door waar vanwege het kanaal geen menselijke bewoning meer is. Er staat geen wind dus we maken uitgebreid gebruik van het grote zoete meer om verkoeling te zoeken. Op het voordek wordt de ene emmer water na de andere over elkaar heen gegooid. Alleen onze loods zit zwetend op het achterdek te balen dat we geen airco hebben.
Na vijf uur varen zijn we bij de eerste sluis aangekomen en binden we ons weer vast aan de Teou. We gaan de eerste sluis in, vangen de hulplijn, maken ons vast en zien dan achter ons de Ryndam, een Cruiseschip uit Nederland binnenkomen. Eenmaal bij de derde sluis begint het langzaam bij alle zeilers door te dringen, achter deze deuren ligt de Pacific. Als de deur open gaat klinken er vreugde kreten, om de veilige passage en de nieuwe avonturen toe te juichen.
Dag Atlantische oceaan! Hallo Pacific!
Miek
Voor wie ons deze keer niet heeft gezien op de webcam van de sluis, heeft nog een kans op maandag en dinsdag. Maandag gaan we namelijk met de Mojo van Sven mee. Als de tijden ongeveer gelijk zijn kan je ons zien maandag rond 19 uur (2 uur NL) in de Gatun sluizen en op dinsdag rond 11 uur (18 uur NL) in de Miraflor sluizen. En voor wie het in de reacties niet gelezen heeft, de Zeilen met daarin ons verhaal is uit!
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com