Sal

Het waait 20 knopen en de zon schijnt. Een paar vissers laden versgevangen tonijnen op de kant uit hun houten bootjes. We gaan zometeen een stukkie van ze kopen. Onze eigen tonijn is van de haak gesprongen, 50 mijl voor aankomst. Ik baal er nog steeds van, want het was een hele dikke jongen. We hadden elkaar al 3 dagen gek gemaakt met het opdreunen van nieuwverzonnen tonijnrecepten.

Het was spannend. Halen we het, of halen we het niet? Aankomen bij daglicht is namelijk wel zo fijn in een vreemde ankerbaai, waar wrakken liggen en de navigatieverlichting niet betrouwbaar is. Maar dat moet dan wel uitkomen. En dat deed het bij ons totaal niet. We konden niet echt meer afremmen omdat we al een dubbel rif hadden en een weggerold voorzeiltje. De laatste twee dagen waaide het 5 a 6 Bft, steeds een tikje harder. Het leek er lang op dat we het zouden halen, maar uiteindelijk waren we net te laat en was het donker. Dat had ik gelukkig wel goed voorbereid en uiteindelijk bleek de aanloop geen enkel probleem. We ankeren aan de buitenkant van een roedel jachten en trekken de champagne open. Morgen bij daglicht verkassen we naar een beter plekje.

Hoera! We hebben de eerste serieuze oceaantocht achter ons. 806 mijl in 6 dagen(en 7 uur). Dat is 5,3 knoop. We zijn de tropen ingezeild en aangeschoven op de lopende band van de passaatwind. We hebben erg goed weer gehad. De eerste dagen na vertrek was het weer nog wat instabiel, maar dat leverde ons veel oostenwind op en daar kunnen we prima op varen. De eerste 12 uur duwde een harde Noordwester ons met 7 knopen zuidwaarts en dat was precies het duwtje dat we nodig haden om later uit de windstiltes te blijven. In totaal dreven we misschien maar een uurtje zonder wind. Daarna ging het steeds harder en constanter waaien. 48 uur lang ruime wind en zes knopen snelheid is heerlijk varen. De zee bouwde zich langzaam op tot golven van zo'n vier meter hoog, maar ook daar wen je aan. Ondanks deze deining bleven er heerlijke dingen uit de kombuis komen. Tussen de couscous, linzensoepen en versgebakken broden door haden we geen tijd om hongerig te zijn. Met zijn drieen is het heel gezellig en het wachtlopen is een luxe want we kunnen nu vier uur aaneengesloten slapen. Heerlijk!

Hoe dat is, 6 dagen op zee? Peter, onze superopstapper vat het samen als een groot contrast. Tussen het grote natuur en zeespektakel waarin je nietig bent, en het machtige gevoel van een grote prestatie dat je zoiets groots kunt trotseren. En zo is het. We genieten heel erg van de elementen, de golven, de vliegende vissen, de sterren en de volle maan. We voelen ons steeds meer thuis in deze prachtige leegte. Tegelijkertijd kriebelt in je kuiten de bezorgdheid en angst voor de macht van dit alles. We zijn piepklein en nietig en er is niet veel voor nodig om de euforie om te doen slaan in serieuze angst als er iets mis gaat. De euforie wint het van de angst en we toasten onze oud en nieuwchampagne op de behouden vaart.

De Kaap Verden liggen nu voor ons ter ontdekking. We zijn heel soepel ingeklaard en liggen tussen een hoop bekenden in een goed beschutte ankerbaai. Eenmaal op de wal betreden we een nieuwe wereld. Muziek overal, tonijnfileercursus op de kademuur, dikke mamma's die pepertjes verkopen in de schaduw van een boompje. Rum voor een schijntje. De mensen op straat glimlachen met dikke witte tanden. En het gen dat voor pretoogjes zorgt is hier ontstaan. Dat kan niet anders.

Gelukkig nieuwjaar
Ben

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com