Ankeren of dokken

We zien helemaal niets. Al meer dan een dag worden we omringd door dichte mist. Het is koud en alles is nat. Binnen in de boot is het ook al koud. Minder dan 10 graden! Klamme kou die zelfs mijn slaapzak binnendringt als ik na een pikdonkere mistige nachtwacht warm probeer te worden in mijn kooi. Sinds vertrek uit Kinsale is het mistig. We dachten dat het wel weg zou trekken, maar het wordt alleen maar erger. De wind wordt ook steeds minder en onze snelheid loopt hard terug. De stroom draait tegen met 2 tot 3 knopen en we gaan amper vooruit. We horen misthoorns en een heel dikke dieselmotor .We kunnen de motor niet aanzetten want dan horen we de schepen niet meer. We hebben geen radar, en de AIS doet raar. We zien dus helemaal niets. Voor de zekerheid zijn we tot buiten het verkeers-scheiding-stelsel de Ierse zee opgevaren. We zijn van plan om zo ver mogelijk noord te varen, richting Belfast, maar in deze mist is dat geen doen. We besluiten de koers te verleggen naar het westen om ergens een haventje te zoeken waar we kunnen wachten tot de mist voorbij is. En waar we een petroleum kachel kunnen kopen.

Dat haventje wordt Arklow. Daar kan je alleen niet ankeren. Van de havenmeester mogen we bij de vissers en hoeven we niet in de marina. Die kost hier 35 euro voor een nachtje. Na drie jaar rond de wereld zeilen is ons spaarvarken aardig afgeslankt. We hebben dan ook geen trek om belachelijke tarieven te betalen om een nachtje over te blijven. We worden wakker in het zonnetje en na een rondje door het ietwat sippe stadje koersen we verder noordwaarts.

Heel anders dan gisteren schijnt nu de zon. Er is ook een wind waarschuwing, maar we besluiten toch maar gewoon te gaan. We varen uit op slack en als de stroom gaat lopen schiet de boot vooruit. We varen langs Wicklow Head, een prachtige vuurtoren op een uitstekende rots en de boot gaat met ruim 8 knopen over de grond. De stroom is hier erg sterk en we profiteren er maximaal van. De zon schijnt en we racen langs een prachtige kust naar Dublin. Terwijl de wind aantrekt zigzaggen we tussen de grote veerboten door naar het noorden. Ruime wind met een rifje in het grootzeil leggen we binnen 7 uur ruim 50 mijl af. We varen een riviertje boven Dublin op met een heel ondiepe drempel. We kunnen er vlak voor hoogwater naar binnen en het anker valt voor het stadje Malahide. Een geweldige zeildag die ons alle kou doet vergeten. De boot draait vrolijk mee met het getij in het riviertje en we hebben uitzicht op duinen aan de overkant. Prima plek om een dagje te schuilen voor wat hardere wind.

Nu zijn we weer onderweg. Dikke buien schuiven voorbij en kleuren donkerblauw in de felle zon. De prachtige Noord-Ierse kust in het zonnetje op de achtergrond. De barometer gaat alle kanten op en elke dag is het weer anders. De radio geeft alweer een Small-craft warning, maar het ziet er niet al te ernstig uit dus we varen vrolijk verder. We zijn weer in noordelijke wateren en ondanks alle kou en ongemakken is dat toch ook wel weer erg mooi. De zonnestralen die we hier meepakken voelen extra lekker.

Groeten
Ben

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com