woensdag 6 juni 2012

Stier aan de lijn



Het is vrij simpel. Een boze stier aan een heel lang touw wordt op straat losgelaten. De lokale mannen staan quasi nonchalant op straat met een biertje. Vrouwen, kinderen en toeristen verschansen zich op balkonnetjes en achter muurtjes. Als de stier eraan komt is het rennen geblazen. Als je niet oppast neemt de stier je te grazen en dan heb je een probleem. Jaarlijks sterft er een handvol onfortuinlijke waaghalzen tijdens de Touradas a Corda op het eiland Terceira.



Touradas worden overal op het eiland georganiseerd. Elk dorp of buurtje organiseert er wel een. Hoe groter de buurt hoe meer geld er is voor goede stieren. Bijna elke dag is er wel ergens een. De stieren worden speciaal voor de Touradas gefokt en getraind bij een aantal gerenommeerde fokkerijen. De rivaliteit tussen de fokkerijen is vergelijkbaar met de strijd tussen voetbalclubs. Aan het eind van de lijn waaraan de stier loopt lopen de toureros, stoere kerels in grijze broeken en met zwarte hoeden. Zij controleren de lengte van de lijn en moeten de stier uiteindelijk weer in zijn kooi zien te krijgen. Er zijn altijd vier stieren, de derde is meestal de beste. Als de stier wordt losgelaten wordt keihard vuurwerk afgestoken. In een klap verandert dan de sfeer op straat. De gezellige braderie wordt opeens een showcase van machogedrag en waaghalzerij. De mannen blijven zo lang mogelijk stoer staan kijken, en zetten het op het laatste moment op een rennen, of klimmen over heggen of op muurtjes. Mensen timmeren hun voordeur en ramen half dicht en nodigen vrienden uit om te komen eten en drinken. Er wordt veel gegeten en gedronken. Iets weigeren is niet netjes. De getoonde gastvrijheid is een manier om de sociale status te onderbouwen. Voor de niets vermoedende buitenstaander is het bijwonen van zo'n evenement een geweldige ervaring.



We hebben er twee bezocht. De eerste, met onze moeders, was het meest spectaculair. In het vissersdorp Sao Matteu, waar ze flink in de buidel getast hadden en dus de grootste en meest wilde stieren kregen. Stieren die met gemak over een muurtje van anderhalve meter springen. Je gelooft het pas als je het ziet. Het is berespannend om dan oog in oog met dat beest te staan. Van alle kanten worden we gewaarschuwd om voorzichtig te zijn. Onwetende toeristen die domme dingen doen worden hier vaak in ambulances afgevoerd. Ondertussen zit iedereen aan de pils. Een oude waggelende dronkaard wordt aan zijn kraag over een hek getrokken als de stier komt aanrennen. Een aangeschoten huisvrouw wordt door haar man de heg in getrokken als ze iets te overmoedig naar de stier begint te roepen. Een jongetje van een jaar of acht mag even bij zijn vader op straat staan. Als de stier eraan komt wordt hij snel op een balkon gehesen en zet pappa het op een rennen. De echte waaghalzen blijven staan en dagen de stier uit. Het ziet er bedrieglijk makkelijk uit. Dat denkt ook een stoere Amerikaanse jongen. De locals waarschuwen hem om niet te gaan staan waar hij staat. Hij denkt het wel te weten, maar als de stier aankomt doet hij een stapje verkeerd. De stier grijpt hem en kwakt hem tegen een muurtje: twee gebroken benen. De toureros trekken de stier met alle macht terug naar zijn kooi en er klinken twee harde knallen als de stier veilig is opgeborgen. Iedereen rent de straat op en even later wordt de Amerikaan per ambulance afgevoerd. “Eigen schuld, had hij maar moeten luisteren”, zegt een lokale man in wiens voortuin we de boel bekijken. Niemand lijkt erg onder de indruk, en het feest gaat vrolijk verder. Aan het begin van de straat staan mobiele barretjes. Daar koop je voor 80 cent een biertje en hebben ze lekkere hapjes. Bifana's, heerlijk malse broodjes biefstuk of een schaaltje ingelegde tuinbonen.



We kijken onze ogen uit en feesten mee met de locale vissers in Sao Matteu. Dat is erg gezellig en op een gegeven moment wordt mij achterin een kroegje zelfs de lokale wietoogst aangeboden. Ik bedank vriendelijk en geef onze nieuwe vrienden een rondje bier. Dat is hier nog gewoon betaalbaar. Om een uur of elf, het voelt veel later, taaien we af richting de boot. Die ligt veilig in de haven van Angra do Heroismo.


De volgende dagen wandelen we door de vulkanische binnenlanden en toeren we met een autootje over het eiland. Het weer is niet geweldig, maar we vermaken ons uitstekend met prachtige natuur, mooie stadjes en heerlijke lokale hapjes. Voordat we het weten is het vrijdag en vliegen onze moeders weer huiswaarts. Op dinsdagavond bijt ik een kies doormidden op een steentje in mijn brood. Ik had al eerder iets gevoeld, maar het steentje was de genadeklap. De volgende ochtend loop ik even bij een tandarts binnen om te vragen of ze misschien tijd hebben om er naar te kijken. Voordat ik het weet zit ik in de stoel en krijg ik een wortelkanaalbehandeling. Twee uur later sta ik pas weer buiten met een van verdoving nog nakwijlende onderlip en een eersteklas noodkroon. Kosten 80 euro. Ik voorzie kansen voor dentaal cultuurtoerisme naar de Azoren. Geen centje pijn.


Na de passage van alweer een front, met dikke wind en veel regen zijn we op maandagmiddag vertrokken richting het volgende eiland Sao Miguel. Daar zijn we gisterenmiddag aanbeland na een mooie rustige zeiltocht van 95 mijl. We liggen in de oude haven van Ponta Delgada en hebben onze genua maar meteen ter restauratie weggebracht. Vrijdag komt onze walkapitein Gerlof aan boord en gaan we ons voorbereiden op de oversteek naar Ierland. De Azoren zijn mooi en interessant genoeg om er nog maanden te blijven. De lokroep van een leven vol jachtige hectiek, aangeprate angst, weeralarmen en oranjekoorts trekt ons echter steeds sterker noordwaarts.

Groeten
Ben




7 opmerkingen:

  1. OLa Ben en Miek,
    Wat een mooie blog wederom. Ik heb een black aberdeen angus stier in de aanbieding. Kan in julie leveren.
    Ik geniet van jullie blog en vind het jammer dat het nu zo hard naar NL gaat. Behouden vaart en ga vast plannen maken voor de Paaseilanden of zo.
    Groetjes van Oscar

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Ben, Annemiek en Gerlof,
    Is Gerlof goed aangekomen? We zullen jullie vaart naar Ierland volgen. We wensen jullie mooi weer en een lekker windje. Vandaag was hier storm. In Friesland zijn vele boten omgeslagen en 15 mensen gered.
    Groetjes Klaus en Riek

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gerlof is goed aangekomen en zit achter zijn bier tegenover me aan tafel. Helaas had zijn oranje-outfit weinig invloed op de voetbal gisteren. Nu is het wachten op het juiste weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi verhaal! Ik heb het even uitgerekend, voor verstandskiezen is het al rendabel om die kant in te gaan! Helaas heb ik ze al niet meer. Reis fijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. fijne oversteek!! Ben zelf na het weekend ook over.

    Vincent V.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. he ben,miek en gerlof,
    zie id google-map dat jullie al onderweg zijn en misschien mijn bovenstaande bericht ook niet meer gekregen hebben (of toch via de vervangende walkapititein,weet ik niet eigelijk).
    Anyway, heb weer ff genoten vd google-map berichten die ik gemist heb.
    Roerige tijden, niet alleen ih water voor jullie, ik zag jullie huizen-request. nw times are coming.
    Zit ih zelfde vaarwater, hadden jullie al gelezen denk ik.
    Goede vaart en geniet vd tocht met z'n 3-en. de walkapitein mag toch alsnog zeekapitein zijn.
    Wat na Kinsale, qua schema? zet ff op de mail over 10 dgn. en staat 28 juli nog?? anders ga ik m'schien naar tjechie.

    Groeten Vincent V.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. That is really fascinating, You are an excessively professional blogger.
    I have joined your feed and sit up for in quest of more of your excellent post.

    Additionally, I've shared your site in my social networks

    Take a look at my blog - acoustic guitar chord

    BeantwoordenVerwijderen