Grote Beer

Ik ben een jaar of 10 en lig net in bed. Ik gluur onder mijn luxaflex door en zie daar 4 sterren die een rechthoek vormen. Als ik dit aan mijn vader of moeder, die mij komt instoppen zeg, vertellen ze me dat ik er nog twee sterren bij moet doen om een steelpannetje te zien. Dit sterrenbeeld heet de Grote Beer. Vanaf toen gluurde ik regelmatig onder de luxaflex door om te kijken of ik die Grote Beer weer zag. Waarna ik in slaap viel en misschien wel droomde over verre zeeen, ik in de kuip van mijn bootje, wijdbeens met mijn ogen op de kim. Nu zit ik elke avond op dat water, in ons bootje en kijk naar diezelfde Grote Beer. Aan het begin van de avond staat deze beer aan de noordoostelijke hemel, tijdens de nacht draait zij met ons mee richting het westen om bij zonsopkomst langzaam te vervagen.

De wind is erg licht. We dobberen op dit moment rond zonder echt vooruit te komen. Hopelijk komt de wind snel weer een beetje terug. Het verschil in beleving is groot. Een paar nachten geleden bulderden golven om ons heen terwijl de maan onder was en de nacht pikkedonker. De golven komen zo uit het niets, zijn er opeens en laten van zich horen. Het is alsof je in een verlaten winkelstraat staat, waar zo'n 300 mensen uit het niets opeens op je af komen rennen. Je kan geen kant op, je moet maar afwachten. De ene keer wordt je aan de kant geduwd, soms omgeduwd en af en toe verdwijnen ze, alsof ze er nooit zijn geweest, alleen je hartslag is een aantal slagen versneld. Om mezelf gerust te stellen zoek ik naar de Grote Beer. Ik voel een gevoel van veiligheid, achter glas, warm onder mijn dekbed, glurend onder de luxaflex.

De tegenstelling tot afgelopen nacht is groot. De zee is vlak, zodat ik niet op een golftop hoef te wachten om de horizon af te turen. De wind is net genoeg om de Gennaker bol te houden. De maan is 10 dagen oud, ofwel meer dan half vol. Tot een uur of 3 verlicht zij de hemel. Hierna worden de sterren steeds meer zichtbaar. En zo zit ik bij veel en weinig wind in de kuip. Ik verzink in gedachte, kijk naar de sterren om te zien of er nog wat te wensen valt en staar ik de horizon af, om te zien of er nog bootjes zijn. Totdat Ben mij komt aflossen en ik mijn bedje in kruip.

De vroege wacht, vanaf een uurtje of half 5 is mijn favoriet. Als ik buiten kom is het pikkedonker. Tegen een uur of 6 worden de sterren steeds een beetje minder zichtbaar, terwijl de hemel langzaam vanuit het oosten een beetje lichter wordt. Steeds een beetje minder donker tot de sterren niet meer te zien zijn, op een paar extreem heldere na. Dan laat de zon zicht voorzichtig een beetje zien, langzaam kleurt zij de hemel en de wolken met de mooiste roze, oranje, paarse kleuren, tot de lucht blauw en de wolken wit zijn en zij mij verwarmt. Als Ben zijn slaperige hoofd uit de kajuit steekt zit ik al in bikini op het achterdek.

We zijn nu 8 dagen (jaja, tweede feestdag) onderweg en nog 1258 mijl verwijderd van Antigua.
Acht dagen geleden vertrokken we uit Minderlo dat nu 867 mijl achter ons ligt. We hebben weinig gezien van Mindelo, nog minder van Sao Vicente. We gingen voor provianderen en dat is wel gelukt. De Kaap Verden zijn prima voor inkopen doen. Al is de keuze beperkt door het droge warme klimaat, dit trotse volk houdt niet van gekoelde groente, of ze hebben gewoon weg geen koelkast. Dit is gunstig voor ons, want wat ongekoeld is, is ook ongekoeld veel langer goed te houden. Een hele zaterdag hebben we inkopen gedaan. En wat hebben we gehaald voor 21 dagen op zee? Nou, 320 liter water , 5 kg bananen, 5 kg appels, 3 kg sinaasappels, 1kg mandarijnen, 2 kg peren, 4 kolen, 4 kg uien, 4 kg aardappels, 3 kg aubergine, 6 calabassen, 3 kg tomaten, 1 kg paprika, 4 pepino's, 4 rettich, 2 kg wortel, 15 stuks knoflook, 36 eieren, 1 selderijknol en 40 bakjes yoghurt, ook buiten de koelkast houdbaar tot half april!
En nu is het zorgen dat het allemaal zo lang mogelijk goed blijft. Ik word wel steeds meer voorstander van bespoten groente en fruit. Als ik een aubergine, paprika of callabas opensnijdt en daar kruipen wormpjes, maden of ander gespuis in rond, kruipen de rillingen over mijn rug. Dapper snij ik ze uit mijn waardevolle eten en snij verder, bang voor nieuwe bewoners.

En wat maakt dag 8 tot een feestdag? Zelfgebakken Bananenbrood, aardappelsalade, stroopwafels, letterdrop, een blikje Cola en belleblazen over zee!

Groetjes Miek

positie 17' 22,5 N 039' 53,5 W
tijd 17:15 utc (boordtijd 15:15uur)26 januari 2010
koers 289
sp 4.7
wr VAR
ws 2kn
baro 1013

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com